رَشیدرضا، محمد (طرابلس ۱۸۶۵ـ مصر ۱۹۳۵)
رَشیدرضا، محمد
ادیب، مورخ، مفسر و مصلح دینی سوری. در ۳۳سالگی به مصر مهاجرت کرد و از برجسته ترین شاگردان شیخ محمد عبده بود و سال ها امالی تفسیری او را یادداشت می کرد و بعدها خود آن را ادامه داد و به نام «تفسیر المنار» منتشر کرد (که ناتمام ماند). رشیدرضا مؤسس و سردبیر نشریۀ المنار (انتشار از ۱۸۹۸ تا ۱۹۳۵) ارگان نهضت سلفیه، بود. رئیس کنگرۀ ملی سوریه نیز بود و فیصل بن حسین را در ۱۹۲۰ به پادشاهی این کشور اعلام کرد. او، متأثر از اندیشۀ قانون طبیعی عبده، معتقد بود که میان عقل و وحی هیچ تضادی نیست. در کتاب خلیفه یا امام اعظم (۱۹۲۳ بر استمرار خلافت به منظور حفظ دولت اسلامی و تجدید نیروی جامعۀ اسلامی تأکید می کند. در اواخر عمر پشتیبان نهضت وهابی و سلطنت سعودی بود. از دیگر آثار اوست: تاریخ الاستاذ الامام الشیخ محمد عبده (۳ جلد)؛ الوحی المحمدی؛ الخلافة؛ الوهابیون والحجاز.
رَشیدرضا، محمد
ادیب، مورخ، مفسر و مصلح دینی سوری. در ۳۳سالگی به مصر مهاجرت کرد و از برجسته ترین شاگردان شیخ محمد عبده بود و سال ها امالی تفسیری او را یادداشت می کرد و بعدها خود آن را ادامه داد و به نام «تفسیر المنار» منتشر کرد (که ناتمام ماند). رشیدرضا مؤسس و سردبیر نشریۀ المنار (انتشار از ۱۸۹۸ تا ۱۹۳۵) ارگان نهضت سلفیه، بود. رئیس کنگرۀ ملی سوریه نیز بود و فیصل بن حسین را در ۱۹۲۰ به پادشاهی این کشور اعلام کرد. او، متأثر از اندیشۀ قانون طبیعی عبده، معتقد بود که میان عقل و وحی هیچ تضادی نیست. در کتاب خلیفه یا امام اعظم (۱۹۲۳ بر استمرار خلافت به منظور حفظ دولت اسلامی و تجدید نیروی جامعۀ اسلامی تأکید می کند. در اواخر عمر پشتیبان نهضت وهابی و سلطنت سعودی بود. از دیگر آثار اوست: تاریخ الاستاذ الامام الشیخ محمد عبده (۳ جلد)؛ الوحی المحمدی؛ الخلافة؛ الوهابیون والحجاز.