رَشیدای عباسی ( ـ ح ۱۰۳۸ق)
شاعر ایرانی. از تبریزی های ساکن عباس آباد اصفهان و در زرگری و میناکاری بسیار چیره دست بود. به هند رفت؛ پس از بازگشت، شاه عباس صفوی دوم وی را به سبب استادی اش در زرگری و میناکاری بسیار گرامی داشت. کلیات رشیدا که شامل دیوان و مثنوی های اوست، بدین ترتیب: مثنوی فارسی بی نام نزدیک ۱۸۵ بیت، مثنوی حسن گلوسوز، مثنوی نقش ارژنگ، مثنوی سبعۀ سیاره، مثنوی قضا و قدر در کمابیش ۵۲۰ بیت همراه با دَه رباعی در میان ابیات، ساقی نامه ای به نام میکدۀ شرق در ۳۱۶ بیت که در تذکرۀ پیمانه چاپ شده است، مثنوی جواهرالاسرار حدود ۳هزار بیت و دیوان رشید.
شاعر ایرانی. از تبریزی های ساکن عباس آباد اصفهان و در زرگری و میناکاری بسیار چیره دست بود. به هند رفت؛ پس از بازگشت، شاه عباس صفوی دوم وی را به سبب استادی اش در زرگری و میناکاری بسیار گرامی داشت. کلیات رشیدا که شامل دیوان و مثنوی های اوست، بدین ترتیب: مثنوی فارسی بی نام نزدیک ۱۸۵ بیت، مثنوی حسن گلوسوز، مثنوی نقش ارژنگ، مثنوی سبعۀ سیاره، مثنوی قضا و قدر در کمابیش ۵۲۰ بیت همراه با دَه رباعی در میان ابیات، ساقی نامه ای به نام میکدۀ شرق در ۳۱۶ بیت که در تذکرۀ پیمانه چاپ شده است، مثنوی جواهرالاسرار حدود ۳هزار بیت و دیوان رشید.
wikijoo: رشیدای_عباسی_(_ـ_ح_۱۰۳۸ق)