رشی
لغت نامه دهخدا
رشی. [ رَ ] ( اِخ ) دهی از دهستان رحمت آباد بخش رودبار شهرستان رشت. سکنه 283 تن. آب آن از چشمه. محصول آنجا غلات و لبنیات. صنایع دستی شال بافی. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2 ).
( رشی ً ) رشی ً. [ رِ شَن ْ ] ( ع اِ ) ج ِ رِشْوَة. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( از متن اللغة ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) . و رجوع به رشوة و رشوت و رشوت و رشوه شود.
رشی ً. [ رَ شَن ْ ] ( ع اِ ) ج ِ رَشاة. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به رشاة شود.
رشی ً. [ رُ شَن ْ ] ( ع اِ ) ج ِ رشوة. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( از متن اللغة ) ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) . رجوع به رشوة و رشوت و رشو و رشوات شود.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
رشی یعنی سیاه یک کلمه ی کوردی است ودر رنگ ها به کار می رود