رشکی قمی. [ رَ ی ِ ق ُ ] ( اِخ ) ازگویندگان قرن دهم هجری و برادر امیر حضوری بود. ( فرهنگ سخنوران ). مؤلف الذریعه گوید: خوشگو گفته است او برادر میر حضوری است ولی میر حضوری آنرا انکار می کند. او اشعار فراوانی گفت و با غزالی مشهدی به هندوستان سفر کرد و آنگاه که مرگش نزدیک شد دیوانهای خود را به فدایی داد و بدو وصیت کرد که آنرا گردآوری کند. فدایی دیوان رشکی را گرد آورد و به نام او منتشر ساخت... نگارنده گوید که آن تصحیف اشکی است. ( از الذریعه ج 9 بخش 2 ). و رجوع به اشکی در همان مأخذ شود.
