رشک خور

لغت نامه دهخدا

رشک خور. [ رَ خوَرْ / خُرْ ] ( نف مرکب ) رشک خورنده. حسود و رشک برنده. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

رشک خورنده . حسود و رشک برنده

پیشنهاد کاربران

بپرس