رُشدی، رَشاد (۱۹۱۲ـ۱۹۸۲) (Rushdi, Rashad)
منتقد ادبی و نمایش نامه نویس مصری. در ۱۹۵۰، در رشتۀ زبان و ادبیات انگلیسی از دانشگاه لیدز دانشنامۀ دکتری گرفت و از ۱۹۵۲ تا ۱۹۷۹ رئیس کرسی ادبیات انگلیسی دانشگاه قاهره بود. از آثارش در زمینۀ نقد ادبی خوانش و پژوهش در ادبیات انگلیسی است. اولین نمایش نامۀ او الفَراشه بود که گروه نمایشی المسرح الحُرّ (تئاتر آزاد) در ۱۹۵۹ به صحنه آورد. رشدی از بدو کار تئاترِ الحکیم سرپرست آن و در عین حال سردبیرمجلةالمسرح (نمایش) و مجلةالجدید بود. از ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۵ سرپرست مؤسسۀ هنرهای نمایشی بود و در ۱۹۸۱ رئیس فرهنگستان هنر شد. معرفی مبانی نقد نوین، شناساندن تی اس الیوت و نقش ارزشمند او بر شعر عربی و خوانندگان عرب زبان، و برنامۀ تدریس انگلیسی در دپارتمان انگلیسی دانشگاه قاهره مرهون رشدی است. نسلی از نویسندگان، نمایش نامه نویسان و منتقدان ادبی مصر تربیت یافتۀ اویند. از دیگر نمایش نامه هایش: بازیچۀ عشق (۱۹۶۱)؛ روزگار شیرین (۱۹۶۶)؛ شهر من، ای شهر من (۱۹۶۸)؛ محاکمۀ عمو احمد فلاح (۱۹۷۴)؛ شهرزاد (۱۹۷۵).
منتقد ادبی و نمایش نامه نویس مصری. در ۱۹۵۰، در رشتۀ زبان و ادبیات انگلیسی از دانشگاه لیدز دانشنامۀ دکتری گرفت و از ۱۹۵۲ تا ۱۹۷۹ رئیس کرسی ادبیات انگلیسی دانشگاه قاهره بود. از آثارش در زمینۀ نقد ادبی خوانش و پژوهش در ادبیات انگلیسی است. اولین نمایش نامۀ او الفَراشه بود که گروه نمایشی المسرح الحُرّ (تئاتر آزاد) در ۱۹۵۹ به صحنه آورد. رشدی از بدو کار تئاترِ الحکیم سرپرست آن و در عین حال سردبیرمجلةالمسرح (نمایش) و مجلةالجدید بود. از ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۵ سرپرست مؤسسۀ هنرهای نمایشی بود و در ۱۹۸۱ رئیس فرهنگستان هنر شد. معرفی مبانی نقد نوین، شناساندن تی اس الیوت و نقش ارزشمند او بر شعر عربی و خوانندگان عرب زبان، و برنامۀ تدریس انگلیسی در دپارتمان انگلیسی دانشگاه قاهره مرهون رشدی است. نسلی از نویسندگان، نمایش نامه نویسان و منتقدان ادبی مصر تربیت یافتۀ اویند. از دیگر نمایش نامه هایش: بازیچۀ عشق (۱۹۶۱)؛ روزگار شیرین (۱۹۶۶)؛ شهر من، ای شهر من (۱۹۶۸)؛ محاکمۀ عمو احمد فلاح (۱۹۷۴)؛ شهرزاد (۱۹۷۵).
wikijoo: رشدی،_رشاد_(۱۹۱۲ـ۱۹۸۲)