رشد ناهنجار دانه

رشد غیرطبیعی یا ناهنجار دانه، که از آن به عنوان رشد غلیظ شده یا ثانویه تجدید ساختار دانه نیز یاد می شود، یک پدیده رشد دانه است که از طریق آن، برخی از دانه های انرژی مطلوب ( کریستالیت ها ) به سرعت در بافت دانه های ظریف رشد می کنند و منجر به توزیع اندازه دانه دو حالت می شود. [ ۲]
در مواد سرامیکی این پدیده می تواند منجر به شکل گیری دانه های منشور طولی، آکولیک ( مانند سوزن ) در یک ماتریس متراکم با پیامدهای بهبود چقرمگی شکستگی از طریق امپدانس انتشار ترک شود. [ ۳]
معمولاً یک چیز رشد دانه ها را از هم متمایز می کند: عادی یا غیرعادی بودن در حالت اول رشد دانه ها در طول فرایند رشد یکسان باقی می ماند. در حالی که در حالت دوم تعدادی دانه بزرگ و غیرعادی رشد می کنند. رشد غیرعادی دانه ها توجه روزافزونی را به خود جلب کرده است اما توسعه رشد غیرعادی دانه ها از حالت اولیه یک دست هنوز به طور کامل کشف نشده است. مدل های تئوری اصولاً دانه هایی از پیش موجود را با برتری هایی که به عنوان شرطی برای رشد غیرعادی دانه از آن یاد می شود را فرض می کنند. یک مدل قدیمی از این نوع که به عنوان پایه تحلیل های بعدی از آن یاد می شود مدل Gladman است. این برتری معمولاً اندازه بزرگتر است اما می تواند قابلیت بیشتر حرکت مرز یا در مورد فیلم های نازک سطح بالاتر انرژی نیز باشد. برای قرن ها باور مشترک بر این بود که رشد غیرعادی دانه می تواند در یک ماتریس که توسط ذرات در جای خود ثابت شده باشد توسعه یابد هنگامی که نیرویی که باعث این ثبات می شود تا حدودی کم شود. در عمل مشاهده می شود که رشد غیرعادی دانه ها از اندازه عادی و یکسان دانه ها آغاز می شود. همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می دهد رشد عادی دانه ها به توسعه رشد غیرعادی دانه ها برتری دارد؛ بنابراین به نظر می رسد که دانه غیرعادی می تواند از یک ماتریس که در آن هیچ دانه ای از نظر اندازه اولیه برتری نداشته باشد که بتواند منجر به رشد غیرعادی دانه شود. همچنین در این وضعیت ها رشد غیرعادی دانه ها معمولاً به صورت اتفاقی به وقوع می پیوندد. این یک عامل احتمالی را که بر رشد غیرعادی دانه ها تأثیر می گذارد را پیشنهاد می دهد؛ بنابراین یک دانه بزرگ که در شرایط معمولی به رشد عادی خود ادامه می دهد ممکن است در نتیجه یک عامل احتمالی، ناپایدار شود و به شکل غیرعادی رشد کند. [ ۴]