رشد غیر اقتصادی، رشدی اقتصادی است که موجب کاهش سطح کیفیت زندگی می شود. این مفهوم در نظریه توسعه انسانی، نظریه رفاه و اقتصاد بوم شناسی استفاده می شود؛ معمولاً این مفهوم به هرمان دلی، اقتصاددان بوم شناسی نسبت داده می شود اگر چه به نظریه پردازان دیگر نیز به علت ایده های اولیه شان در طرح این موضوع اعتبار داده می شود. [ ۱] [ ۲] مطابق گفتهٔ دلی، «رشد غیراقتصادی زمانی رخ می دهد که ارزش آنچه تولید شده کمتر از منابع و رفاه صرف شده باشد. »[ ۳] هزینه، یا کاهش رفاهی که همراه با رشد فزاینده اقتصادی رخ می دهد نتیجه «فداکاری های اجتماعی و زیست محیطی ناشی از تعدی های فزاینده به سیستم زیست محیطی» است. [ ۴] [ ۵]
نرخ یا نوع رشد اقتصادی ممکن است پیامدهای مهمی برای محیط زیست داشته باشد ( مانند اثر بر آب و هوا و سرمایه های طبیعی محیط زیست ) . نگرانی ها برای اثرات منفی احتمالی رشد اقتصادی بر محیط زیست و جامعه، برخی را بر این واداشته که خواهان میزان رشد اقتصادی کمتری باشند، به علت این نگرانی ها ایده رشد غیراقتصادی داده شد و احزاب سبز ایجاد شدند. احزاب سبز استدلال می کنند که اقتصادها بخشی از یک جامعه جهانی و یک بوم شناسی ( زیستگاه ) جهانی هستند و نمی توانند از مقدار رشد طبیعی خود پیشی بگیرند مگر آنکه بر جامعه و محیط زیست آسیب بزنند.
دیوید سوزوکی ، دانشمند کانادایی در دهه ۱۹۹۰ استدلال کرد که محیط زیست هر اقتصاد فقط می تواند به طور معمول حدود ۱٫۵ تا ۳ درصد رشد اقتصادی در هر سال را پشتیبانی کند ( بیش از آن دیگر رشد، رشد پایدار نیست ) و بنابراین هرگونه نیاز به بازده بیشتر ( محصول بیشتر ) از کشاورزی یا جنگل ها موجب مصرف بیش از اندازه یا از بین رفتن سرمایه های طبیعی ( خاک یا جنگل ) می شود؛ همچنین برخی معتقدند که این استدلال حتی در اقتصادهای پیشرفته تر نیز قابل تعمیم است.
اقتصاددانان ارتدکس می گویند که اقتصاد توسط فناوری جدید هدایت می شود؛ برای مثال ما امروزه رایانه های سریع تری نسبت به یک سال قبل داریم، اما لزوماً از نظر فیزیکی تعداد رایانه های بیشتری نداریم. [ نیازمند منبع] رشدی که در آن بهره برداری از دانش، سهم بیشتری از افزایش مصرف منابع دارد، ممکن است دیگر رشدی غیراقتصادی محسوب نشود. در برخی موارد، این واقعیت ممکن است درست باشد زمانی که فناوری این امکان را می دهد که با استفاده از منابع و ورودی کمتر بتوانیم همان مقدار گذشته را تولید کنیم یعنی منابع کمتری استفاده شود اما سطح تولیدمان ثابت بماند ( و یا با استفاده از فناوری مقدار یا میزان خطرناک بودن زباله تولید شده در هر واحد محصول کاهش یابد؛ به عنوان مثال، افزایش در دسترس بودن فیلم ها از طریق اینترنت یا تلویزیون ممکن است تقاضا برای نوارهای ویدیو یا DVD برای فیلم ها را کاهش دهد ) . با این وجود، شناختن این نکته بسیار حیاتی است که رشد مبتنی بر دانش یا نوآوری و اختراعات ممکن است به طور کامل مشکل مقیاس تولید یا افزایش مصرف منابع را حل نکند. برای مثال، به دلیل تقاضای بیشتر و جایگزین های مناسب تر برای رایانه های با سرعت پایین تر، احتمالاً رایانه های بیشتری وجود دارد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنرخ یا نوع رشد اقتصادی ممکن است پیامدهای مهمی برای محیط زیست داشته باشد ( مانند اثر بر آب و هوا و سرمایه های طبیعی محیط زیست ) . نگرانی ها برای اثرات منفی احتمالی رشد اقتصادی بر محیط زیست و جامعه، برخی را بر این واداشته که خواهان میزان رشد اقتصادی کمتری باشند، به علت این نگرانی ها ایده رشد غیراقتصادی داده شد و احزاب سبز ایجاد شدند. احزاب سبز استدلال می کنند که اقتصادها بخشی از یک جامعه جهانی و یک بوم شناسی ( زیستگاه ) جهانی هستند و نمی توانند از مقدار رشد طبیعی خود پیشی بگیرند مگر آنکه بر جامعه و محیط زیست آسیب بزنند.
دیوید سوزوکی ، دانشمند کانادایی در دهه ۱۹۹۰ استدلال کرد که محیط زیست هر اقتصاد فقط می تواند به طور معمول حدود ۱٫۵ تا ۳ درصد رشد اقتصادی در هر سال را پشتیبانی کند ( بیش از آن دیگر رشد، رشد پایدار نیست ) و بنابراین هرگونه نیاز به بازده بیشتر ( محصول بیشتر ) از کشاورزی یا جنگل ها موجب مصرف بیش از اندازه یا از بین رفتن سرمایه های طبیعی ( خاک یا جنگل ) می شود؛ همچنین برخی معتقدند که این استدلال حتی در اقتصادهای پیشرفته تر نیز قابل تعمیم است.
اقتصاددانان ارتدکس می گویند که اقتصاد توسط فناوری جدید هدایت می شود؛ برای مثال ما امروزه رایانه های سریع تری نسبت به یک سال قبل داریم، اما لزوماً از نظر فیزیکی تعداد رایانه های بیشتری نداریم. [ نیازمند منبع] رشدی که در آن بهره برداری از دانش، سهم بیشتری از افزایش مصرف منابع دارد، ممکن است دیگر رشدی غیراقتصادی محسوب نشود. در برخی موارد، این واقعیت ممکن است درست باشد زمانی که فناوری این امکان را می دهد که با استفاده از منابع و ورودی کمتر بتوانیم همان مقدار گذشته را تولید کنیم یعنی منابع کمتری استفاده شود اما سطح تولیدمان ثابت بماند ( و یا با استفاده از فناوری مقدار یا میزان خطرناک بودن زباله تولید شده در هر واحد محصول کاهش یابد؛ به عنوان مثال، افزایش در دسترس بودن فیلم ها از طریق اینترنت یا تلویزیون ممکن است تقاضا برای نوارهای ویدیو یا DVD برای فیلم ها را کاهش دهد ) . با این وجود، شناختن این نکته بسیار حیاتی است که رشد مبتنی بر دانش یا نوآوری و اختراعات ممکن است به طور کامل مشکل مقیاس تولید یا افزایش مصرف منابع را حل نکند. برای مثال، به دلیل تقاضای بیشتر و جایگزین های مناسب تر برای رایانه های با سرعت پایین تر، احتمالاً رایانه های بیشتری وجود دارد.
wiki: رشد غیراقتصادی