رشتی، میرزا حبیب الله (رشت ۱۲۳۴ـ نجف ۱۳۱۲ق)
فقیه، مدرس و سرپرست حوزۀ علمیۀ نجف، در زمان حضور میرزای شیرازی در سامرا. در قزوین نزد علی قزوینی قارپوزآبادی و شیخ عبدالکریم قزوینی درس خواند. فقه و اصول را در نجف نزد صاحب جواهر و شیخ مرتضی انصاری فراگرفت. مُقَرّرِ درس های شیخ انصاری به شمار می آید. شیخ محمد نصیر گیلانی، آقا سید میر رشتی و بیشتر فقیهان نامدار پس از او مانند سید عبدالمجید کروخی و شیخ عبدالله مازندرانی از شاگردان او بودند. در مقایسه با همدرس سامرایی اش، میرزای شیرازی، که مقام مرجعیت یافت، او همچنان مدرس باقی ماند؛ شاید بدین سبب بود که در فتوا بسیار سخت گیر و محتاط بود. در فقه، اصول و کلام بیش از چهارده اثر تألیف کرد که برخی تقریرات درس شیخ انصاری است. الاجاره؛ بدائع الافکار؛ کاشف الظلام فی حل معضلات الکلام ازجملۀ این آثار است.
فقیه، مدرس و سرپرست حوزۀ علمیۀ نجف، در زمان حضور میرزای شیرازی در سامرا. در قزوین نزد علی قزوینی قارپوزآبادی و شیخ عبدالکریم قزوینی درس خواند. فقه و اصول را در نجف نزد صاحب جواهر و شیخ مرتضی انصاری فراگرفت. مُقَرّرِ درس های شیخ انصاری به شمار می آید. شیخ محمد نصیر گیلانی، آقا سید میر رشتی و بیشتر فقیهان نامدار پس از او مانند سید عبدالمجید کروخی و شیخ عبدالله مازندرانی از شاگردان او بودند. در مقایسه با همدرس سامرایی اش، میرزای شیرازی، که مقام مرجعیت یافت، او همچنان مدرس باقی ماند؛ شاید بدین سبب بود که در فتوا بسیار سخت گیر و محتاط بود. در فقه، اصول و کلام بیش از چهارده اثر تألیف کرد که برخی تقریرات درس شیخ انصاری است. الاجاره؛ بدائع الافکار؛ کاشف الظلام فی حل معضلات الکلام ازجملۀ این آثار است.