رشتک

لغت نامه دهخدا

رشتک. [رِ ت َ ] ( اِ ) رشته که پیوک و عرق معدنی نیز گویند. ( ناظم الاطباء ). بیماریی است ویژه سرزمین بخارا که رشته نیز گویند، و کاف علامت تصغیر است . ( از شعوری ج 2 ورق 18 ). و رجوع به رشته در همین معنی شود. || ریسمان کوچک و خرد. ( آنندراج ). || رسوایی و جرم. ( آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس