رشته های میانی

رشته های میانی ( IF ) ( به انگلیسی: Intermediate Filaments ) مؤلفه های ساختاری از اسکلت سلولی اند که در مهره داران و بسیاری از بی مهرگان یافت می شوند. [ ۱] [ ۲] [ ۳] در بی مهرهٔ سرطناب داری به نام آبشش دهان، هم ساخت هایی از پروتئین IF شناسایی شده است. [ ۴]
رشته های میانی از خانواده پروتئین های بهم مرتبطی ترکیب شده اند که در ساختارها و توالی هایشان ویژگی های مشترکی دارند. در ابتدا این پروتئین ها را 'میانی' نام نهادند، چرا که قطر میانگینشان ( ۱۰ نانومتر ) بین ریزرشته ( اکتین ) و رشته های میوزین پهن تر قرار داشته و در سلول های عضلانی یافت می گردند. اکنون قطر رشته های میانی اغلب با ریزرشته های اکتین ( 7nm ) و ریزلوله ( 25nm ) مقایسه می گردند. [ ۱] [ ۵] رشته های میانی حیوانی برحسب شباهت در توالی آمینواسیدی و ساختار پروتئینیشان به ۶ زیر رده دسته بندی می گردند. [ ۶] بسیاری از این انواع، سیتوپلاسمی اند، اما نوع ۵م آن یک لامین هسته ایست. برعکس ریزلوله ها، توزیع IF در سلول ها هیچ همبستگی مناسبی را با توزیع میتوکندری ها یا شبکه های آندوپلاسمی از خود نشان نمی دهند. [ ۷]