رشتنی

لغت نامه دهخدا

رشتنی. [ رِ ت َ ] ( ص لیاقت ) لایق رشتن. درخور رشتن. سزاوار ریسیدن. قابل ریسیدن. ( یادداشت مؤلف ).

فرهنگ فارسی

لایق رشتن . در خور رشتن . سزاوار ریسیدن . قابل ریسیدن .

پیشنهاد کاربران

رشتینه در زبان لکی از دو جزء رشت و ینه تشکیل شده یعنی سرشتن و بافتن و تابیدن و خلق کردن اثر هنری با پشم را رشتن می گویند که بیشتر شامل قالی و نخ قالی و . . . بوده ۲. رشتن در مورد انسان استفاده شود یعنی زیبایی خلقت انسان یعنی انسانی که زیبا خلق شده رشتینه یعنی به زیبای هر چه تمام خلق شدی و بسیار زیبا

بپرس