رُشتخوار شهری در ایران است که مرکز شهرستان رشتخوار در استان خراسان رضوی به شمار می رود. این شهر سطح دریا ۱٬۱۴۵ متر ارتفاع دارد و در سرشماری سال ۱۳۹۵، ۲۰٬۵۱۴ نفر جمعیت داشته است.
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر ۲۱۸۹۷ نفر ( در ۲٬۱۱۳ خانوار ) بوده است. [ ۱]
شهرستان رشتخوار با گستردگی ۴۳۶۰ کیلومتر مربع وسعت و مرکزیت شهری به همین نام با دو بخش مرکزی و جنگل از شمال و شمال شرقی به زاوه و از شمال غربی به تربت حیدریه و از جنوب غربی و جنوب به گناباد و از شرق و جنوب شرقی به خواف محدود می شود. ارتفاع این شهرستان از سطح دریاهای آزاد ۱۱۴۰ متر است. شهرستان رشتخوار دارای ۲۱۷۲ هکتار زمین های عرصه جنگلی و ۵ هکتار فضای سبز می باشد. در شهرستان رشتخوار پرورش دام، زنبور عسل و کرم ابریشم رواج دارد و با حفر بالغ بر ۱۰۰ حلقه چاه عمیق و نیمه عمیق توانسته اند انواع محصولات مختلف زراعی را نیز در منطقه کشت نمایند. این شهرستان دارای آب و هوای خشک و کویری بوده و فاصله آن با مرکز استان خراسان رضوی حدوداً ۲۰۰ کیلومتر است.
این شهرستان دارای ۷۰ روستا، مزرعه، آبادی در دو بخش و ۴دهستان می باشد.
بخش مرکزی شامل شامل دهستان رشتخوار و آستانه می باشد و بخش جنگل شامل دهستان جنگل و شعبه می باشد.
شهرستان رشتخوار از نظر وضع طبیعی و ساختمان زمین منطقه ای متنوع و گوناگون است زیرا ارتفاعات جنوبی جلگه زاوه بنام کوه دو شاخ و باخزر از شمال غربی به جنوب شرقی شمال دشت رشتخوار قرار گرفته و ار تفاعات خواف جنوب دشت را احاطه نموده و دشت معمور رشتخوار را در میان گرفته اند حال آنکه منطقه صحرائی و خشک جنگل که وسعت قابل توجهی از مساحت شهرستان ( نزدیک به ۳/۲ ) را تشکیل می دهد در جنوب غربی آن شکل متفاوتی با مناطق کوهستانی جلگه ای یاد شده دارد؛ لذا از نظر زمین شناسی باید این منطقه که دو دشت متفاوت را دربر گرفته به صورت مجزا مورد مطالعه قرار دارد.
منابع موثق از جمله کشفیات و بررسی های باستان شناسی موید وجود زیستگاه های انسانی در این ناحیه از دوران های ما قبل تاریخ و تاریخی است. بدون تردید سرزمین رشتخوار در دوران حیات خود همواره مسکن و مأوای ساکنین این منطقه بوده است. از جمله آثار برجای مانده در مناطق مختلف آن از دوره خوارزمشاهیان، تیموریان و صفویه بر رونق و آبادی این ناحیه در آن روزگار صحه می گذارد. علاوه بر آن رشتخوار در سده های دوازدهم و سیزدهم هجری نیز به دلیل توجه حاکم وقت سلطان علی خان قرائی در زمره مناطق آباد خراسان به شمار می رفت.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر ۲۱۸۹۷ نفر ( در ۲٬۱۱۳ خانوار ) بوده است. [ ۱]
شهرستان رشتخوار با گستردگی ۴۳۶۰ کیلومتر مربع وسعت و مرکزیت شهری به همین نام با دو بخش مرکزی و جنگل از شمال و شمال شرقی به زاوه و از شمال غربی به تربت حیدریه و از جنوب غربی و جنوب به گناباد و از شرق و جنوب شرقی به خواف محدود می شود. ارتفاع این شهرستان از سطح دریاهای آزاد ۱۱۴۰ متر است. شهرستان رشتخوار دارای ۲۱۷۲ هکتار زمین های عرصه جنگلی و ۵ هکتار فضای سبز می باشد. در شهرستان رشتخوار پرورش دام، زنبور عسل و کرم ابریشم رواج دارد و با حفر بالغ بر ۱۰۰ حلقه چاه عمیق و نیمه عمیق توانسته اند انواع محصولات مختلف زراعی را نیز در منطقه کشت نمایند. این شهرستان دارای آب و هوای خشک و کویری بوده و فاصله آن با مرکز استان خراسان رضوی حدوداً ۲۰۰ کیلومتر است.
این شهرستان دارای ۷۰ روستا، مزرعه، آبادی در دو بخش و ۴دهستان می باشد.
بخش مرکزی شامل شامل دهستان رشتخوار و آستانه می باشد و بخش جنگل شامل دهستان جنگل و شعبه می باشد.
شهرستان رشتخوار از نظر وضع طبیعی و ساختمان زمین منطقه ای متنوع و گوناگون است زیرا ارتفاعات جنوبی جلگه زاوه بنام کوه دو شاخ و باخزر از شمال غربی به جنوب شرقی شمال دشت رشتخوار قرار گرفته و ار تفاعات خواف جنوب دشت را احاطه نموده و دشت معمور رشتخوار را در میان گرفته اند حال آنکه منطقه صحرائی و خشک جنگل که وسعت قابل توجهی از مساحت شهرستان ( نزدیک به ۳/۲ ) را تشکیل می دهد در جنوب غربی آن شکل متفاوتی با مناطق کوهستانی جلگه ای یاد شده دارد؛ لذا از نظر زمین شناسی باید این منطقه که دو دشت متفاوت را دربر گرفته به صورت مجزا مورد مطالعه قرار دارد.
منابع موثق از جمله کشفیات و بررسی های باستان شناسی موید وجود زیستگاه های انسانی در این ناحیه از دوران های ما قبل تاریخ و تاریخی است. بدون تردید سرزمین رشتخوار در دوران حیات خود همواره مسکن و مأوای ساکنین این منطقه بوده است. از جمله آثار برجای مانده در مناطق مختلف آن از دوره خوارزمشاهیان، تیموریان و صفویه بر رونق و آبادی این ناحیه در آن روزگار صحه می گذارد. علاوه بر آن رشتخوار در سده های دوازدهم و سیزدهم هجری نیز به دلیل توجه حاکم وقت سلطان علی خان قرائی در زمره مناطق آباد خراسان به شمار می رفت.
wiki: رشتخوار