[ویکی نور] ابو محمد قاسم بن ابراهیم بن اسماعیل بن ابراهیم بن حسن بن حسن بن علی ابن ابی طالب(ع) معروف به الرّسّی و ترجمان الدین از اعاظم فقهاء و ائمه زیدیه، ادیب و شاعر جنگجو،در سال 169 ه.ق دیده به جهان گشود.
وی پس از اخذ مقدمات و فنون ادب در مدینۀ منوره مدارج عالی فقه و تفسیر و حدیث را نزد بزرگان علمای خاندان خود پیمود،
سپس جهت دوری از خلفای بنی العباس به کوه های قدس در اطراف مدینه پناه برد و کرسی تدریس و رهبری و فتوا را در دل کوه های اطراف مدینه گسترش داد و طلاب علوم دینی و شیعیان به مدرسۀ او ملحق می گشتند.
وی برادر محمد بن طباطبا بود که در عراق خروج کرد و در کوفه وفات یافت.
الرّسّی پس از وفات برادرش در 199 ه.ق قیام نمود و مردم با او بیعت نمودند.
مردم اطراف مدینه و یمن اکثرا به او گرویدند و با عباسیان به ستیزه برخاستند تا اینکه سرانجام در کوه های رسّی در دو فرسخی مدینه ندای حق را لبیک گفت.او از بنیانگذاران فقه زیدیه است.
وی پس از اخذ مقدمات و فنون ادب در مدینۀ منوره مدارج عالی فقه و تفسیر و حدیث را نزد بزرگان علمای خاندان خود پیمود،
سپس جهت دوری از خلفای بنی العباس به کوه های قدس در اطراف مدینه پناه برد و کرسی تدریس و رهبری و فتوا را در دل کوه های اطراف مدینه گسترش داد و طلاب علوم دینی و شیعیان به مدرسۀ او ملحق می گشتند.
وی برادر محمد بن طباطبا بود که در عراق خروج کرد و در کوفه وفات یافت.
الرّسّی پس از وفات برادرش در 199 ه.ق قیام نمود و مردم با او بیعت نمودند.
مردم اطراف مدینه و یمن اکثرا به او گرویدند و با عباسیان به ستیزه برخاستند تا اینکه سرانجام در کوه های رسّی در دو فرسخی مدینه ندای حق را لبیک گفت.او از بنیانگذاران فقه زیدیه است.
wikinoor: رسی،_قاسم_بن_ابراهیم