رسول وطن دوست حقیقی ( زادهٔ ۲۶ تیر ۱۳۲۶ در اصفهان ) ، کارشناس شیمی و دکترای حفاظت و مرمت آثار تاریخی و فرهنگی و مُدرسِ دانشگاه اهل ایران است.
عبدالرسول وطن دوست حقیقی، در ۲۶ تیر ۱۳۲۶ در اصفهان به دنیا آمد. او که اصالتاً شیرازی است، از کودکی در تهران زندگی کرد. پدر او، محمود وطن دوست حقیقی، از استادانِ هنر خاتم کاری بود که در کارگاه خاتم کاری وزارت فرهنگ و هنر ( سابق ) فعالیت می کرد. رسول وطن دوست در سال ۱۳۴۴ از دبیرستان علوم تهران فارغ التحصیل شد، و همان سال پس از موفقیت در کنکور دانشگاه تهران به دلیل علاقه به علوم پایه و به ویژه شیمی، تحصیل در این رشته را برگزید. پس از پایان تحصیلات و اخذ مدرک کارشناسی شیمی در سال ۱۳۴۸ از دانشگاه تهران عازم خدمت سربازی شد و بعد از اختتام این دوره به عنوان شیمیست به مرکز باستان شناسی ایران ( سابق ) پیوست تا در راه اندازی آزمایشگاه و کارگاه مرمت کمک کند. چندی بعد به هندوستان سفر کرد و یک دوره ی آموزشی در زمینه ی حفاظت و مرمت آثار فرهنگی را زیر نظر اُ. پی. آگراول، رئیس وقت آزمایشگاه مرکزی مرمت هندوستان در موزه ملی هندوستان در دهلی نو گذراند. او که بسیار به آثار تاریخی و فرهنگی علاقه مند بود و دغدغه ی حفاظت از این آثار را در ذهن داشت، برای ادامه ی تحصیل در رشته ی مورد علاقه اش عازم انگلستان شد و در سال ۱۳۵۷ موفق به اخذ دکترا در رشته ی حفاظت و مرمت آثار تاریخی از دانشگاه لندن شد.
... [مشاهده متن کامل]
وطن دوست پس از بازگشت کار خود را در مرکز باستان شناسی ایران ادامه داد و با همکاری همراهان خود کارگاه و آزمایشگاه مرمت را توسعه داد ( این آزمایشگاه در زیرزمین ساختمانی که مربوط به پژوهشکده باستان شناسی است قرار دارد و بخشی از کارگاه آزمایشگاه مرمت موزه ملی ایران را تشکیل می دهد ) . وطن دوست در سال ۱۳۶۶ طرح ایجاد آزمایشگاه تحقیقاتی مرکزی حفاظت و مرمت را تهیه و به سازمان میراث فرهنگی ارائه داد و پس از تصویب آن، فعالیت برای تأسیس این نهاد را آغاز نمود. مدتی بعد وطن دوست موفق شد تا طرح احداث ساختمان مرکزی مجهز برای حفاظت و مرمت آثار را تهیه و به تصویب برساند. این ساختمان که در قطعه زمین واقع در روبروی ساختمان موزه ملی ایران ساخته شد، در نهایت به پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاریخی - فرهنگی اختصاص یافت و در چهارم آذر ۱۳۸۴ طی مراسمی رسماً گشایش یافت.
از دیگر مسئولیت های او در زمینه ی میراث فرهنگی می توان به مدیریت دفتر روابط فرهنگی و امور بین الملل سازمان میراث فرهنگی اشاره کرد.
عبدالرسول وطن دوست حقیقی، در ۲۶ تیر ۱۳۲۶ در اصفهان به دنیا آمد. او که اصالتاً شیرازی است، از کودکی در تهران زندگی کرد. پدر او، محمود وطن دوست حقیقی، از استادانِ هنر خاتم کاری بود که در کارگاه خاتم کاری وزارت فرهنگ و هنر ( سابق ) فعالیت می کرد. رسول وطن دوست در سال ۱۳۴۴ از دبیرستان علوم تهران فارغ التحصیل شد، و همان سال پس از موفقیت در کنکور دانشگاه تهران به دلیل علاقه به علوم پایه و به ویژه شیمی، تحصیل در این رشته را برگزید. پس از پایان تحصیلات و اخذ مدرک کارشناسی شیمی در سال ۱۳۴۸ از دانشگاه تهران عازم خدمت سربازی شد و بعد از اختتام این دوره به عنوان شیمیست به مرکز باستان شناسی ایران ( سابق ) پیوست تا در راه اندازی آزمایشگاه و کارگاه مرمت کمک کند. چندی بعد به هندوستان سفر کرد و یک دوره ی آموزشی در زمینه ی حفاظت و مرمت آثار فرهنگی را زیر نظر اُ. پی. آگراول، رئیس وقت آزمایشگاه مرکزی مرمت هندوستان در موزه ملی هندوستان در دهلی نو گذراند. او که بسیار به آثار تاریخی و فرهنگی علاقه مند بود و دغدغه ی حفاظت از این آثار را در ذهن داشت، برای ادامه ی تحصیل در رشته ی مورد علاقه اش عازم انگلستان شد و در سال ۱۳۵۷ موفق به اخذ دکترا در رشته ی حفاظت و مرمت آثار تاریخی از دانشگاه لندن شد.
... [مشاهده متن کامل]
وطن دوست پس از بازگشت کار خود را در مرکز باستان شناسی ایران ادامه داد و با همکاری همراهان خود کارگاه و آزمایشگاه مرمت را توسعه داد ( این آزمایشگاه در زیرزمین ساختمانی که مربوط به پژوهشکده باستان شناسی است قرار دارد و بخشی از کارگاه آزمایشگاه مرمت موزه ملی ایران را تشکیل می دهد ) . وطن دوست در سال ۱۳۶۶ طرح ایجاد آزمایشگاه تحقیقاتی مرکزی حفاظت و مرمت را تهیه و به سازمان میراث فرهنگی ارائه داد و پس از تصویب آن، فعالیت برای تأسیس این نهاد را آغاز نمود. مدتی بعد وطن دوست موفق شد تا طرح احداث ساختمان مرکزی مجهز برای حفاظت و مرمت آثار را تهیه و به تصویب برساند. این ساختمان که در قطعه زمین واقع در روبروی ساختمان موزه ملی ایران ساخته شد، در نهایت به پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاریخی - فرهنگی اختصاص یافت و در چهارم آذر ۱۳۸۴ طی مراسمی رسماً گشایش یافت.
از دیگر مسئولیت های او در زمینه ی میراث فرهنگی می توان به مدیریت دفتر روابط فرهنگی و امور بین الملل سازمان میراث فرهنگی اشاره کرد.
