رسول الله

این نام ها فقط و فقط لفظ، کلمه، واژه یا اسم بوده و میباشند و غیر از در زبان و خط انسان از هیچ نوع موجودیت دیگری چه شهودی یا عینی و چه غیبی برخوردار نبوده و نمیباشند و در خارج از زبان و خط هیچگونه مصداق و مثال بیرونی ندارند و هیچکدام ارجح تر یا برتر، سبحان تر یا پاک و منزه تر و اکبر یا بزرگتر از دیگری نبوده و نیستند و نخواهند بود.
لذا نه یهوه توانسته است که موسا یا موسی را برای بازگرداندن ( پس آوردن : پس آ. ) قوم یهود از مصر بسوی کنعان ( kanaan با تلفظ کاناآن به معنای خانه ی آن ) انتخاب و اعزام و ارسال نموده باشد و نه آبَّا به شکل آبابا یعنی بابای آسمانی قوم آرامی توانسته است که پسر داشته باشد و اورا برای نجات و شفای دنیا انتخاب و اعزام نموده باشد و نه الله توانسته است که محمّد را به عنوان رسول خود برای تربیت و هدایت قوم عرب ساکن سرزمین حجاز و سپس اقوام دیگر بر روی صراط مستقیم یا راه راست بسوی معنویت و نور و روشنائی انتخاب و ارسال نموده باشد.
وعده و وعید های بهشت و جهنم از طرف پروردگار یا آفریدگار کائنات یعنی خدای حقیقی و واقعی و به امر و خواست وی به انسان داده نشده اند بلکه از طرف بنیانگذاران آئین ها و ادیان و مخترعین یوغ های سنگین و سبک شرایع آئینی و دینی به عنوان دو ضمانت نامه سفت و سخت اجرائی در دفاع جانبازانه از آئین و دین در عمل، با هدف و قصد و نیت و انگیزه باطنی و آرزوی پنهانی زنده نگه داشتن نام و نشان و اثر خویش در ذهن و زبان و خط و خاطره انسان بخصوص پیروان و به ویژه در حافظه تاریخ متاثر از شعله های آتش سوزان شهوات غرایز نام آوری و شهرت طلبی و برتر بینی خود و ایل و طایفه و قبیله و قوم خودی در میدان رقابت با نام ها و ایلات و طوایف و قبایل و اقوام بیگانه یا غیر خودی.
برای خود ما ایرانیان امروز و آینده شاید مفید و ثمر بخش و راه گشا باشد بدانیم که دو داستان مبدئی - بنیادی ادیان ابراهیمی یعنی یهودیت و مسیحیت و اسلام؛ یکی آفرینش شش روزه جهان و دیگری خلق بابا آدم و ننه حوای حضرات موسا و ایسا و محمّد، دو افسانه خیالی اوهامی بیش نبوده و نمی باشند، به این معنا که محتوای آن دو داستان از طرف خدای حقیقی و واقعی و به امر و خواست وی و از آسمان نازل نشده و در قالب وحی به گوش سر و دل مبارک سرایندگان ( اول موسا یا مو30 و سپس محمّد ) ابلاغ نگردیده، طنین نیفکنده، نجوا و زمزمه نشده.
همچنین مفید خواهد بود بدانیم که زرتشت هم از طرف اهو یا اهورا و یا اهورامزدا انتخاب و اعزام و ارسال نشده و کارل مارکس هم از طرف خدای مادی در میدان رقابت با خدای روحی هگل برای نجات و رهایی پرولتاریا انتخاب و اعزام و ارسال نگردیده.
آیه ی محوری، مرکزی و بنیادی قرآن یعنی آیه ی توحید و شهادت به رسالت بصورت مختصر " لا اله الا الله " در اصل و ریشه یعنی به زبان و از دیدگاه پیامبر دین اسلام به معنای: اله دیگری غیر از الله وجود ندارد، نبوده بلکه به این معنا : نه اله بلکه الله.
نتیجه کلی :
غیر از پروردگار یا آفریدگار کائنات و یا خدای حقیقی و واقعی یعنی اول، وسط، آخر، درون و بیرون همه چیز و همه کس یا بطور عام تر یعنی ظاهر و باطن این واقعیت و طبیعت و یا بطور کلی یعنی محتوا و محیط هرکدام از گیتی ها یا کیهان ها و یا جهان های متناهی، مساوی، موازی و بیشمار، هیچ موجود و هیچ چیز دیگری چه شهودی و چه غیبی نه وجود دارد و نه میتواند وجود داشته باشد از قبیل اهریمن یا شیطان؛ عزرائیل یا ملک الموت و یا فرشته مرگ؛ گابریئل یا جبرئیل فرشته پیام آور یا خبر رسان؛ میخائیل ( ایل مَی خواهان ) فرشته رحمت و محبت و مهربانی و سرانجام جناب اسرافیل فرشته صورچی یا شیپور زن در یوم القیامه یا روز رستاخیز مردگان از قبور یا گورها.