رسوب تبخیری

دانشنامه آزاد فارسی

رسوبِ تبخیری (evaporite)
نهشتۀ رسوبی ناشی از تبخیر آب شور. با تبخیر تدریجی آب دریا، نمک های رایج به ترتیب معینی رسوب می کنند: کلسیت (کربنات کلسیم)، سنگ گچ یا ژیپس (سولفات کلسیم آب دار)، هالیت (کلرید سدیم)، و سرانجام، نمک های پتاسیم و منیزیوم. کلسیت هنگامی رسوب می کند که آب دریا به نصف مقدار اولیۀ خود تقلیل یافته باشد. ژیپس زمانی رسوب می کند که حجم آب دریا به یک پنجم کاهش یافته باشد و هالیت هنگامی رسوب می کند که حجم آب به یک دهم مقدار اولیه رسیده باشد. بنابراین، طبعاً وجود کربنات کلسیم که به روش شیمیایی رسوب کرده باشد زیاد، وجود ژیپس از آن کمتر، و وجود هالیت بسیار کم است. از آن جا که نمک های حل شده در آب دریا غلظت های متفاوت دارند، هرگاه آب کاملاً تبخیر شود، هالیت ۹۵ درصد کلریدهای ته نشین شده را تشکیل می دهد. کانی های دیگری که کمتر به روش تبخیری رسوب می کنند عبارت اند از بوراتها، مثل بوراکس یا بورات سدیم آب دار، و سولفاتها، مثل گلوبریت یا سولفات مرکب سدیم و کلسیم.

پیشنهاد کاربران

بپرس