رسوایی وایت واتر

رسوایی وایت واتر Whitewater scandal
رسوایی مالی دنباله داری که از ۱۹۹۲ بیل کلینتون رئیس جمهور پیشین ایالات متحد را رها نکرد. این ماجرای پیچیده به فعالیت هایی بازمی گشت که در دهة ۱۹۸۰ در زمان فرمانداری کلینتون بر ایالت آرکانزاس صورت پذیرفته بود؛ به ویژه سرمایه گذاری های خانوادة کلینتون در «شرکت عمران وایت واتر» ـ از شرکت های سرمایه گذاری در مستغلات آرکانزاس ـ و پیوند های آن با شرکت «پس اندازهای تضمینی مدیسون» که ورشکستگی آن در ۱۹۸۹ برای مالیات پردازان امریکایی، ۵۰میلیون دلار هزینه برداشت. این رسوایی حول ادعاهایی دور می زد که دربارة معاملات ساختگی زمین، مزایای مالیاتی، جلب اعتبارات سیاسی غیرقانونی، تعارض منافع و سوء ظن های موجود دربارة مرگ اسرارآمیز وینسنت فاستر، معاون مشاور حقوقی کاخ سفید، در ژوئیة ۱۹۹۳ مطرح بود. پس از گذشت ۶ سال و با ۵۰میلیون دلار یا ۳۶میلیون پوند هزینه، وکیل مستقلی که مسئول تحقیقات وایت واتر بود در ۲۰ سپتامبر ۲۰۰۰ به این نتیجه رسید که شواهد موجود برای متهم ساختن بیل کلینتون یا همسرش هیلاری کافی نیست. در ژانویة ۱۹۹۴ رابرت فیسک، به سمت دادستان ویژۀ تحقیق دربارة ادعاهای مطرح شده، گردید و از اوت ۱۹۹۴ جای خود را به کنت استار داد که از محافظه کاران طرفدار پروپاقرص حزب جمهوری خواه بود. در ژانویة ۱۹۹۴ هیلاری کلینتون، بانوی اول ایالات متحد، برای شهادت در برابر کمیتة تحقیق وایت واتر احضار شد. در سپتامبر ۱۹۹۶ سوزان مک دوگال، از شرکای تجاری خانوادة کلینتون در «شرکت عمران وایت واتر»، پس از امتناع از شهادت دادن دربارة نقش رئیس جمهور در این پرونده به زندان افتاد. همسر وی، جیمز مک دوگال، در مارس ۱۹۹۸ در زندان چشم از جهان فروبست. در طول سال ۱۹۹۸ تحقیقات کنت استار دامنة بیشتری یافت و ادعاهای مطرح دربارة آزار و اذیت جنسی پائولا جونز، از کارمندان ایالتی سابق ارکانزاس، توسط رئیس جمهور را نیز دربر گرفت. در مة ۱۹۹۸، هیئت عالی منصفة وایت واتر در لتیل راک آرکانزاس پایان تحقیقات طولانی ۳۰ماهة خود را اعلام کرد.