رسن تابیدن

لغت نامه دهخدا

رسن تابیدن. [ رَ س َ دَ ] ( مص مرکب ) رسن تافتن. ریسمان تافتن. ( از آنندراج ). رجوع به رسن تافتن در هر دو معنی شود.

فرهنگ فارسی

رسن تافتن ریسمان تافتن

پیشنهاد کاربران

کنایه از پسرفت کردن؛ چون که طناب باف هر چه رشته های طناب را بیشتر به هم می تند؛ طول طناب کمتر می شود.
( میوه ات باید که شیرین تر شود
چون رس تاباننه واپس تر رود )
مولوی.

بپرس