رسن به گردن

لغت نامه دهخدا

رسن به گردن. [ رَ سَم ْ ب ِ گ َ دَ ] ( ق مرکب ) رسن در گردن. در گردن طناب انداخته با حالت طاعت و فرمانبرداری و تسلیم :
بنواخت به بند کردن او را
می برد رسن به گردن او را.
نظامی.
گر دی گنهی نمود پایم
امروز رسن به گردن آیم.
نظامی.

پیشنهاد کاربران

بپرس