رسدی

لغت نامه دهخدا

رسدی. [ رَ س َ ] ( ص نسبی ) منسوب به رسد. رجوع به رسد شود. || ( اِ ) دانه و حبه. ( ناظم الاطباء ). || نیمه مساوی و نصف. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

منسوب به رسد یا دانه و حبه

پیشنهاد کاربران

بپرس