رسخ
لغت نامه دهخدا
رسخ. [ رَ س َ ] ( ع اِمص ) پلیدی : تا وسخ و رسخ اوزار به عرق مقاسات و مکابدت بشویند. ( جهانگشای جوینی ).
فرهنگ فارسی
( اسم ) تعلق گرفتن روح انسانی پس از مفارقت بدن به جسمی جمادی مقابل نسخ منسخ فسخ .
پلیدی : تا وسخ و رسخ اوزار به عرق مقاسات و مکابدت بشویند .
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
دانشنامه اسلامی
[ویکی الکتاب] تکرار در قرآن: ۲(بار)
رسوخ به معنی ریشه داری و ثبات است. راسخون در علم کسانیاند که در دانش ریشه دارند و علم در وجودشان رسوخ کرده و استقرار یافته است. راغب میگوید :رسوخ ثبات شییء ثبلتی محکم است. در اقرب آمده «رسخ الشییء رسوخاً: ثبت فی موضعه» راغب گوید: راسخ در علم دانائی است که شبهه بر او عارض نمیشود. . «وَ الرَّاسِخُونَ...» مبتدا و خبر در آن «یَقُولُونَ» است و آن جمله استیناف است بعضی ندانسته فکر میکنند که والراسخون عطف است به جای «اللّه» و خلاصه مضمون آیه آنست که: قرآن دو قسمت است محکم و متشابه. مردم نیز درباره قرآن دو گروهاند آنها که انحراف قلبی دارند به متشابه قرآن میچسبند که ایجاد فتنه کنند و آنها که راسخون در علمند گویند بهر دو قسمت ایمان آوریم همه آن از جانب خداست و و تأویل قرآن را جز خدا کسی نمیداند. نه اینکه راسخون عطف به اللّه باشد و معنی آن باشد که تأویل قرآن را جز خدا و راسخون در علم کسی نمیداند. و اینکه تأویل مفصّل قرآن را فقط خدا میداند در «اوّل» گذشت. در المیزان گوید: توصیف راسخون در علم نشان میدهد که آنها به خدا و آیات او چنان علمی دارند که شکی در آن وارد نمیشود و آنچه از محکمات میدانند ثابت است و به آن ایمان دارند و عمل میکنند و چون به آیه متشابهی برخوردند قلوبشان مضطرب نمیشود بلکه به آن ایمان میآورند و در مقام عمل متوقّف میشوند. (تمام شد). در نهج البلاغه خطبه 89 فرموده: بدان راسخون در علم آنهااند که به جهل آن چه نمیدانند اقرار میکنند و این اقرار آنها را از ورورد به درهای مسدود غیب بی نیاز کرده. راسخون در علم نظر به معنی کلمه هر که دانش و علم در وجودش استقرار یافته و ریشه دوانده راسخ در علم است ولی مصداق اولی و حقیقی آن رسول خدا و ائمه اطهار علیهم السلام است در تفسیر برهان بیشتر از 11 روایت در این باره نقل کرده است در بعضی از آنهاست که رسول خدا «صلی اللّه علیه و آله» افضل راسخون در علم است و بعد از وی اوصیاء اواند و در بعضی آمده «نَحْنُ الرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْمِ» و در برخی «وَ الرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْمِ هُمْ آلُ مُحَمَّدٍ»صلوات اللّه علیهم اجمعین. لفظ آیه و همچنین جمله افضل راسخون در علم بودن نشان میدهد که راسخون در علم منحصر به آنان «علیهم السلام» نیست ولی چنان که گفته شد آنها مصداق اولی آناند. * . ضمیر «منهم» به یهود که در آیه است بر میگردد و مراد از یهود است که دانش در وجودشان استقرار یافته است.
رسوخ به معنی ریشه داری و ثبات است. راسخون در علم کسانیاند که در دانش ریشه دارند و علم در وجودشان رسوخ کرده و استقرار یافته است. راغب میگوید :رسوخ ثبات شییء ثبلتی محکم است. در اقرب آمده «رسخ الشییء رسوخاً: ثبت فی موضعه» راغب گوید: راسخ در علم دانائی است که شبهه بر او عارض نمیشود. . «وَ الرَّاسِخُونَ...» مبتدا و خبر در آن «یَقُولُونَ» است و آن جمله استیناف است بعضی ندانسته فکر میکنند که والراسخون عطف است به جای «اللّه» و خلاصه مضمون آیه آنست که: قرآن دو قسمت است محکم و متشابه. مردم نیز درباره قرآن دو گروهاند آنها که انحراف قلبی دارند به متشابه قرآن میچسبند که ایجاد فتنه کنند و آنها که راسخون در علمند گویند بهر دو قسمت ایمان آوریم همه آن از جانب خداست و و تأویل قرآن را جز خدا کسی نمیداند. نه اینکه راسخون عطف به اللّه باشد و معنی آن باشد که تأویل قرآن را جز خدا و راسخون در علم کسی نمیداند. و اینکه تأویل مفصّل قرآن را فقط خدا میداند در «اوّل» گذشت. در المیزان گوید: توصیف راسخون در علم نشان میدهد که آنها به خدا و آیات او چنان علمی دارند که شکی در آن وارد نمیشود و آنچه از محکمات میدانند ثابت است و به آن ایمان دارند و عمل میکنند و چون به آیه متشابهی برخوردند قلوبشان مضطرب نمیشود بلکه به آن ایمان میآورند و در مقام عمل متوقّف میشوند. (تمام شد). در نهج البلاغه خطبه 89 فرموده: بدان راسخون در علم آنهااند که به جهل آن چه نمیدانند اقرار میکنند و این اقرار آنها را از ورورد به درهای مسدود غیب بی نیاز کرده. راسخون در علم نظر به معنی کلمه هر که دانش و علم در وجودش استقرار یافته و ریشه دوانده راسخ در علم است ولی مصداق اولی و حقیقی آن رسول خدا و ائمه اطهار علیهم السلام است در تفسیر برهان بیشتر از 11 روایت در این باره نقل کرده است در بعضی از آنهاست که رسول خدا «صلی اللّه علیه و آله» افضل راسخون در علم است و بعد از وی اوصیاء اواند و در بعضی آمده «نَحْنُ الرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْمِ» و در برخی «وَ الرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْمِ هُمْ آلُ مُحَمَّدٍ»صلوات اللّه علیهم اجمعین. لفظ آیه و همچنین جمله افضل راسخون در علم بودن نشان میدهد که راسخون در علم منحصر به آنان «علیهم السلام» نیست ولی چنان که گفته شد آنها مصداق اولی آناند. * . ضمیر «منهم» به یهود که در آیه است بر میگردد و مراد از یهود است که دانش در وجودشان استقرار یافته است.
wikialkb: ریشه_رسخ
پیشنهاد کاربران
بر اساس قانون کارما ( karman ) ( آیین تناسخیان هندوستان ) که می گوید : آدمی نتیجۀ اعمال خود را در دوره های بازگشت مجدد خود در این جهان می بیند . کسانی که کار نیک انجام داده اند ، در مرحله ی بعد زندگی مرفه و خوشی دارند و آنان که کاربد می کنند ، در بازگشت با بینوایی و بدبختی دست به گریبان خواهند بود و چه بسا به شکل حیوان بازگشت کنند .
... [مشاهده متن کامل]
بازگشت انسان ها ممکن است به یکی از چهار صورت زیر باشد
1 - رسخ ، یعنی حلول روح شخص متوفی در جمادات
2 - فسخ، یعنی حلول روح شخص متوفی در نباتات؛
3 - مسخ ، یعنی حلول روح شخص متوفی در حیوانات
4 - نسخ؛ یعنی حلول روح شخص متوفی در انسان ها ( تناسخ )
رجوع شود به ( توفیقی ، حسین ، آشنایی با ادیان بزرگ ، 1398: 37 )
... [مشاهده متن کامل]
بازگشت انسان ها ممکن است به یکی از چهار صورت زیر باشد
1 - رسخ ، یعنی حلول روح شخص متوفی در جمادات
2 - فسخ، یعنی حلول روح شخص متوفی در نباتات؛
3 - مسخ ، یعنی حلول روح شخص متوفی در حیوانات
4 - نسخ؛ یعنی حلول روح شخص متوفی در انسان ها ( تناسخ )
رجوع شود به ( توفیقی ، حسین ، آشنایی با ادیان بزرگ ، 1398: 37 )
حلول روح انسان به جمادات