رستنین. [ رُ ت َ ] ( ص نسبی ، اِ ) مزیدعلیه رستنی. ( آنندراج از غوامض سخن ) : ازین مایه نبودی رستنین رانبودی جانور روی زمین را.( ویس و رامین ).و رجوع به رستنی و رستمین شود.
