رستمین. [ رُ ت َ ] ( اِ ) گیاهی که تازه روییده باشد. ( ناظم الاطباء ) ( از شعوری ج 2 ورق 25 ) : خورد رستمین از زمین آب و خاک کند همچو خود هرچه را خورد پاک.اسدی ( از شعوری ).رجوع به رستنین و رستنی شود.