رستم بن شهریار

لغت نامه دهخدا

رستم بن شهریار. [ رُ ت َ م ِ ن ِ ش َرْ] ( اِخ ) ابن شروین بن رستم بن سرخاب بن قارن بن شهریاربن شروین بن سرخاب بن مهرمردان بن سهراب بن باوان بن شاپوربن کیوس بن قباد. سیزدهمین و آخرین کس از سلسله باوندیه ( اسپهبدان طبرستان ) که در سال 416 هَ. ق. در جنگ با علاءالدوله مقتول شد و دولت باوند برافتاد. ( از یادداشت مؤلف ). در کتاب معجم الانساب آغاز سلطنت وی 396 هَ. ق. و پایان آن 441 هَ. ق. آمده است. رجوع به همان کتاب ج 2 ص 286 و تاریخ طبرستان ج 1 ص 143 شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس