رسانه فیزیکی به مواد فیزیکی که برای ذخیره یا انتقال اطلاعات در ارتباطات داده ها به کار می روند، اشاره می کند. این رسانه های فیزیکی معمولاً اشیا فیزیکی ساخته شده از موادی مانند مس یا شیشه هستند. آن ها می توانند لمس و احساس شوند و دارای ویژگی های فیزیکی مثل وزن و رنگ باشند. [ ۱] برای چند سال، مس و شیشه تنها رسانه مورد استفاده در شبکه های رایانه ای بودند.
اصطلاح رسانه های فیزیکی را می توان برای توصیف رسانه های خبری فشرده یا پیش ضبط شده مانند CD, دی وی دی ها، و بلو - ری، به خصوص در مقایسه با رسانه های جاری یا محتوایی که دانلود شده از اینترنت به یک دیسک سخت یا دیگر ابزار ذخیره سازی، مانند USB, مورد استفاده قرار می گیرند.
سیم مسی در حال حاضر رایج ترین نوع از رسانه های فیزیکی به دلیل وفور مس در جهان و نیز توانایی آن برای هدایت الکتریکی است. مس یکی از راه های ارزان تر است که استفاده از مس را امکان پذیر می سازد.
بیشتر سیم های مسی که در ارتباطات داده ها استفاده می شوند، امروز هشت رشته از مس دارند که به صورت جفتی پیچیده غیر محافظ یا UTP تشکیل شده اند. سیم ها به دور هم پیچیده شده اند، زیرا تداخل الکتریکی ناشی از منابع بیرونی را کاهش می دهد. علاوه بر UTP, برخی سیم ها از جفت پیچ خورده محافظ شده یا STP استفاده می کنند که تداخل الکتریکی را حتی بیشتر کاهش می دهد. [ ۲] روش اتصال سیم های مسی در اطراف یکدیگر نیز تأثیر زیادی بر نرخ داده ها دارد. کابل رده ۳ ( Cat3 ) دارای سه تا چهار پیچ در هر فوت است و می تواند سرعت ۱۰ Mbit / s را پشتیبانی کند. کابل رده ۵ ( Cat5 ) جدیدتر است و دارای سه تا چهار پیچ در اینچ است، که منجر به حداکثر سرعت داده ۱۰۰ Mbit / s می شود. علاوه بر این، کابل رده ۵e وجود دارند که می توانند سرعت تا ۱۰۰۰ Mbit / s را پشتیبانی کنند، و اخیراً، گروه ۶ ( Cat6 ) , که از نرخ داده تا ۱۰۰۰۰ Mbit / s پشتیبانی می کنند ( به عنوان مثال، ۱۰ Gbit / s ) .
به طور متوسط هر فوت فوت سیم مسی در حدود ۱ دلار است.
فیبر نوری یک تکه کاغذ نازک و انعطاف پذیر از فیبر یا پلاستیک است. برخلاف سیم مسی، فیبر نوری معمولاً برای ارتباطات داده های مسافت طولانی استفاده می شود، که این امر امکان انتقال داده را در فواصل دور فراهم می کند و سرعت انتقال بالا را تولید می کند. همچنین فیبر نوری نیازی به تکرار کننده های سیگنال ندارد، که هزینه های نگهداری را کاهش می دهد، زیرا تکرار کننده های سیگنال اغلب با شکست مواجه می شوند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاصطلاح رسانه های فیزیکی را می توان برای توصیف رسانه های خبری فشرده یا پیش ضبط شده مانند CD, دی وی دی ها، و بلو - ری، به خصوص در مقایسه با رسانه های جاری یا محتوایی که دانلود شده از اینترنت به یک دیسک سخت یا دیگر ابزار ذخیره سازی، مانند USB, مورد استفاده قرار می گیرند.
سیم مسی در حال حاضر رایج ترین نوع از رسانه های فیزیکی به دلیل وفور مس در جهان و نیز توانایی آن برای هدایت الکتریکی است. مس یکی از راه های ارزان تر است که استفاده از مس را امکان پذیر می سازد.
بیشتر سیم های مسی که در ارتباطات داده ها استفاده می شوند، امروز هشت رشته از مس دارند که به صورت جفتی پیچیده غیر محافظ یا UTP تشکیل شده اند. سیم ها به دور هم پیچیده شده اند، زیرا تداخل الکتریکی ناشی از منابع بیرونی را کاهش می دهد. علاوه بر UTP, برخی سیم ها از جفت پیچ خورده محافظ شده یا STP استفاده می کنند که تداخل الکتریکی را حتی بیشتر کاهش می دهد. [ ۲] روش اتصال سیم های مسی در اطراف یکدیگر نیز تأثیر زیادی بر نرخ داده ها دارد. کابل رده ۳ ( Cat3 ) دارای سه تا چهار پیچ در هر فوت است و می تواند سرعت ۱۰ Mbit / s را پشتیبانی کند. کابل رده ۵ ( Cat5 ) جدیدتر است و دارای سه تا چهار پیچ در اینچ است، که منجر به حداکثر سرعت داده ۱۰۰ Mbit / s می شود. علاوه بر این، کابل رده ۵e وجود دارند که می توانند سرعت تا ۱۰۰۰ Mbit / s را پشتیبانی کنند، و اخیراً، گروه ۶ ( Cat6 ) , که از نرخ داده تا ۱۰۰۰۰ Mbit / s پشتیبانی می کنند ( به عنوان مثال، ۱۰ Gbit / s ) .
به طور متوسط هر فوت فوت سیم مسی در حدود ۱ دلار است.
فیبر نوری یک تکه کاغذ نازک و انعطاف پذیر از فیبر یا پلاستیک است. برخلاف سیم مسی، فیبر نوری معمولاً برای ارتباطات داده های مسافت طولانی استفاده می شود، که این امر امکان انتقال داده را در فواصل دور فراهم می کند و سرعت انتقال بالا را تولید می کند. همچنین فیبر نوری نیازی به تکرار کننده های سیگنال ندارد، که هزینه های نگهداری را کاهش می دهد، زیرا تکرار کننده های سیگنال اغلب با شکست مواجه می شوند.
wiki: رسانه های فیزیکی