رساله در اصول علم انسانی

رساله در اصول علم انسانی (Treatise concerning the Principles of Human Knowledge)
کتابی در فلسفه، تألیف جورج بارکلی، به زبان انگلیسی، در ۱۷۱۰. کتاب در یک پیشگفتار، یک مقدمه، و سه بخش تدوین شده است. مؤلف در دیباچه هدف خود را رساندن فایدتی به کسانی اعلام می کند که در تجرد و وجود خداوند و جاودانگی طبیعی نفس تشکیک روا می دارند. بارکلی در مقدمه، در ۲۵ شماره، غرض اصلی خود را کشف اصولی می داند که موجب تداول شک و شبهه در نزد فلاسفه می شود و بر آن است که تا اصول علم را از توهمات منبعث از لفظ پردازی نپی راییم، قادر نخواهیم بود از سلسله استدلال های بی سرانجام جلوگیری کنیم. بارکلی در بخش اول کتاب، با عنوان تحلیل اصول، ضمن تقسیم موضوعات علم انسانی به سه موضوع، که عبارت اند از تصورات برآمدۀ عینیات، تصورات ذهنی، و تصورات مرکب از این دو گونه، اصول خود را منطبق بر تصورات ذهنی تدوین می کند. بخش دوم، با عنوان رد بر اعتراضات، به انتقاداتی که گمان می برد ممکن است بر اصول مقررۀ خود مطرح شود، پاسخ می دهد. بخش سوم، با عنوان در نتایج و موارد انطباق اصول، به توصیف و توجیه اصول برنهادۀ مؤلف در بخش نخست اختصاص دارد. این اثر بارکلی از نگرانی های عمیق مذهبی حکایت می کند و گامی بلند برای عبور از عینیت باوری جزم اندیشانه و ساده لوحانه است.