[ویکی نور] رسالة الخیار فى البیع تألیف شیخ على بن حسین کرکى، معروف به محقق کرکى، محقق ثانى (م 940 ه ق)
نام دیگر این کتاب رسالة فى تصرف المشترى فى زمن الخیار است.
نوشته مختصرى است که در آن سقوط و عدم سقوط خیار در بیع نسبت به تصرفات مشترى و بایع بررسى شده است: این کتاب به سبک فقه استدلالى نوشته شده است و مؤلف پس از تقسیم خیار نسبت به مشترى بایع یا هر دو به بررسى هر کدام پرداخته است.
وى تصرف مشترى در سقوط خیار را از موارد مورد تسالم فقهاء دانسته و به اقوال شیخ طوسى در المبسوط، محقق حلّى در شرایع الاسلام، علامه حلّى در تذکرة الفقهاء، قواعد الاحکام، التحریر، ارشاد الاذهان استناد کرده است.
وى در اواخر مباحث آن مى نویسد: و اعلم ان الغرض الاقصى فى بیان هذه الاحکام کلّها، هو بیان کون الاجازة الواقعة من المشترى للبایع فى العین المبیعة بخیار البایع یقتضى سقوط خیاره فهذا هو المقصود بالبیان و الذى وقع فیه الوهم، و هذا الحکم یکاد یلحق بالبدیهیات عند الفقهاء بعد الاحاطة بمقدماته و قد تطابق کلام القوم على ذلک و لم نقف على خلاف فیه لاحد من الاصحاب. در مقدمه ناشر به نسخه اى مربوط به سال 964 ق متعلّق به کتابخانه آیت الله مرعشى اشاره شده است. در مقدمه اى بر فقه شیعه ص 179 به نسخه اى در مجلس شوراى اسلامى اشاره شده است و در معرفى آثار محقق کرکى قبل از آن در ص 178 نسخه رسالة فى تحقیق البیع بشرط الخیار از دانشگاه تهران را ذکر نموده است که بنظر مى رسد با توجه به توضیحاتى که گذشت، این دو کتاب، یکى باشند، به کتاب الذریعة مراجعه شد این عنوان وجود نداشت بلکه در آنجا کتاب «رساله فى تصرف المشترى فى زمن الخیار» آمده است که مؤلف الذریعه احتمال قوى مى دهد این کتاب از محقق کرکى مى باشد.
نام دیگر این کتاب رسالة فى تصرف المشترى فى زمن الخیار است.
نوشته مختصرى است که در آن سقوط و عدم سقوط خیار در بیع نسبت به تصرفات مشترى و بایع بررسى شده است: این کتاب به سبک فقه استدلالى نوشته شده است و مؤلف پس از تقسیم خیار نسبت به مشترى بایع یا هر دو به بررسى هر کدام پرداخته است.
وى تصرف مشترى در سقوط خیار را از موارد مورد تسالم فقهاء دانسته و به اقوال شیخ طوسى در المبسوط، محقق حلّى در شرایع الاسلام، علامه حلّى در تذکرة الفقهاء، قواعد الاحکام، التحریر، ارشاد الاذهان استناد کرده است.
وى در اواخر مباحث آن مى نویسد: و اعلم ان الغرض الاقصى فى بیان هذه الاحکام کلّها، هو بیان کون الاجازة الواقعة من المشترى للبایع فى العین المبیعة بخیار البایع یقتضى سقوط خیاره فهذا هو المقصود بالبیان و الذى وقع فیه الوهم، و هذا الحکم یکاد یلحق بالبدیهیات عند الفقهاء بعد الاحاطة بمقدماته و قد تطابق کلام القوم على ذلک و لم نقف على خلاف فیه لاحد من الاصحاب. در مقدمه ناشر به نسخه اى مربوط به سال 964 ق متعلّق به کتابخانه آیت الله مرعشى اشاره شده است. در مقدمه اى بر فقه شیعه ص 179 به نسخه اى در مجلس شوراى اسلامى اشاره شده است و در معرفى آثار محقق کرکى قبل از آن در ص 178 نسخه رسالة فى تحقیق البیع بشرط الخیار از دانشگاه تهران را ذکر نموده است که بنظر مى رسد با توجه به توضیحاتى که گذشت، این دو کتاب، یکى باشند، به کتاب الذریعة مراجعه شد این عنوان وجود نداشت بلکه در آنجا کتاب «رساله فى تصرف المشترى فى زمن الخیار» آمده است که مؤلف الذریعه احتمال قوى مى دهد این کتاب از محقق کرکى مى باشد.
wikinoor: رسالة_الخیار_فى_البیع