[ویکی نور] رسائل فارسی جرجانی (رسائل کلامی تالیف حدود قرن نهم هجری). این کتاب مجموعه ای است از نه رساله کلامی. رساله ها نثری فصیح و رسا دارند و مؤلف در نگارش آنها از آیات قرآن و احادیث نبوی بسیار بهره برده است.
1- رساله اوّل، با نام(در یاد کردن علم ها از فریضه و سنت در همه سال)، که به بحث های اعتقادی نیز پرداخته و آرای برخی متکلمان را نقد کرده است. این رساله؛ شامل 64 باب است و بعضی از ابواب آن شامل چندین فصل می باشد. از 64 باب مذکور تنها باب اول و دوم آن در نسخه حاضر در برنامه مورد تصحیح قرار گرفته است.
باب اول، راجع به ترغییب در آموختن است، به خصوص علم دین که پاداش آن بهشت است.
باب دوم، از اصول دین آغاز می شود؛ ولی نویسنده مبحث معاد را تحت عنوان شریعت می نگارد و آن را به شناخت ثواب و عقاب تعبیر می کند.
در فصل نبوت به عقائد حشویان یا مجسمه اعتراض می کند. همچنین در فصل امامت به افکار معتزله، جبریان، بخاریان و کرامیان می پردازد و در حقانیت شیعه اثنا عشری سخن می گوید. فصلی جداگانه نیز راجع به این که امامان دوازده نفر هستند اختصاص می دهد و دلائلی دال بر عمر طولانی امام زمان(ع) ذکر می کند و در بحثی طولانی به ابطال عقائد اسماعیلیه می پردازد و باب دوم را با مبحث کوتاهی راجع به امر به معروف به پایان می رساند.
1- رساله اوّل، با نام(در یاد کردن علم ها از فریضه و سنت در همه سال)، که به بحث های اعتقادی نیز پرداخته و آرای برخی متکلمان را نقد کرده است. این رساله؛ شامل 64 باب است و بعضی از ابواب آن شامل چندین فصل می باشد. از 64 باب مذکور تنها باب اول و دوم آن در نسخه حاضر در برنامه مورد تصحیح قرار گرفته است.
باب اول، راجع به ترغییب در آموختن است، به خصوص علم دین که پاداش آن بهشت است.
باب دوم، از اصول دین آغاز می شود؛ ولی نویسنده مبحث معاد را تحت عنوان شریعت می نگارد و آن را به شناخت ثواب و عقاب تعبیر می کند.
در فصل نبوت به عقائد حشویان یا مجسمه اعتراض می کند. همچنین در فصل امامت به افکار معتزله، جبریان، بخاریان و کرامیان می پردازد و در حقانیت شیعه اثنا عشری سخن می گوید. فصلی جداگانه نیز راجع به این که امامان دوازده نفر هستند اختصاص می دهد و دلائلی دال بر عمر طولانی امام زمان(ع) ذکر می کند و در بحثی طولانی به ابطال عقائد اسماعیلیه می پردازد و باب دوم را با مبحث کوتاهی راجع به امر به معروف به پایان می رساند.