رُزی پرچ کن ( به انگلیسی: Rosie the Riveter ) نماد فرهنگی ایالات متحده آمریکا است و نشان دهنده زنان آمریکایی است که در خلال جنگ جهانی دوم در کارخانه ها مشغول به کار بودند و بسیاری از آنان مهمات و تجهیزات جنگی تولید می کرده اند. گاهی این زنان مشاغل کاملاً جدیدی را به جای مردان انجام می داده اند. رزی پرچ کن عموماً به عنوان نمادی برای فمینیسم و قدرت اقتصادی زنان مورد استفاده قرار می گیرد.
... [مشاهده متن کامل]
عبارت «رزی پرچ کن» برای نخستین بار در سال ۱۹۴۲ در ترانه ای به همین نام، اثر رد ایوانز و جان جیکاب لوب به کار رفت. این ترانه توسط هنرمندان متعددی، از جمله رهبر مشهور ارکسترهای بزرگ «کی کالزر»، اجرا شد و تبدیل به یکی از ترانه های معروف در سطح کشور آمریکا گردید. این ترانه رزی را به صورت یک کارگر خستگی ناپذیر خط مونتاژ تصویر می کرد که در حال انجام سهم خود در کمک به فعالیت های جنگی آمریکا است.
تمام طول روز، بارانی یا آفتابی، او جزئی از خط مونتاژ است. او تاریخ را می سازد، برای پیروزی کار می کند، رزی پرچ کن.
هرچند در خلال جنگ جهانی دوم، زنان فعالیت هایی را در دست گرفتند که پیش از آن مردانه محسوب می شدند، از آنان انتظار می رفت تا به محض بازگشت مردان از جنگ، به فعالیت های روزمره خانه داری خود بازگردند. فعالیت های دولتی مربوط به زنان، تنها زنان خانه دار را مورد خطاب قرار می دادند، شاید به این دلیل که زنان استخدام شده به مشاغل اساسی و پردرآمد تر مربوط به خودشان منتقل می شدند، و شاید به این دلیل که فرض بر آن بود که بیشتر زنان می باید خانه دار بوده باشند. در یکی از آگهی های دولتی از زنان پرسیده شده بود آیا می توانید از یک مخلوط کن برقی استفاده کنید؟ اگر چنین است، می توانید کار با یک مته برق را نیز بیاموزید. تبلیغات همچنین بر همسران این زنان نیز متمرکز بود، که بسیاری از آنان تمایلی به حمایت از انجام این مشاغل توسط زنان نداشتند. اغلب زنان خود را با این وضعیت تطبیق دادند. علی رغم اکراه زنان برای تصدی مجدد مشاغل کم درآمدتر، در سال های بعد بسیاری از زنان به مشاغل سنتی خود نظیر کارهای دفتری و اداری بازگشتند. هرچند برخی از این زنان به کار خود در کارخانجات ادامه دادند.
شخصی که الهام بخش این ترانه بود، «رزالیند پی. والتر» نام داشت که از خانواده ای ثروتمند و قدیمی بود که در شیفت شب ساخت هواپیمای اف - ۹کورسیر مشغول به کار بود. بعداً والتر به فعالیت های بشردوستانه روی آورد، عضو هیئت مدیره ایستگاه تلویزیونی عمومی دبلیوان ای تی در نیویورک شد، و حامی قدیمی و دیرپای برنامه مصاحبه چارلی رز گردید.
... [مشاهده متن کامل]
عبارت «رزی پرچ کن» برای نخستین بار در سال ۱۹۴۲ در ترانه ای به همین نام، اثر رد ایوانز و جان جیکاب لوب به کار رفت. این ترانه توسط هنرمندان متعددی، از جمله رهبر مشهور ارکسترهای بزرگ «کی کالزر»، اجرا شد و تبدیل به یکی از ترانه های معروف در سطح کشور آمریکا گردید. این ترانه رزی را به صورت یک کارگر خستگی ناپذیر خط مونتاژ تصویر می کرد که در حال انجام سهم خود در کمک به فعالیت های جنگی آمریکا است.
تمام طول روز، بارانی یا آفتابی، او جزئی از خط مونتاژ است. او تاریخ را می سازد، برای پیروزی کار می کند، رزی پرچ کن.
هرچند در خلال جنگ جهانی دوم، زنان فعالیت هایی را در دست گرفتند که پیش از آن مردانه محسوب می شدند، از آنان انتظار می رفت تا به محض بازگشت مردان از جنگ، به فعالیت های روزمره خانه داری خود بازگردند. فعالیت های دولتی مربوط به زنان، تنها زنان خانه دار را مورد خطاب قرار می دادند، شاید به این دلیل که زنان استخدام شده به مشاغل اساسی و پردرآمد تر مربوط به خودشان منتقل می شدند، و شاید به این دلیل که فرض بر آن بود که بیشتر زنان می باید خانه دار بوده باشند. در یکی از آگهی های دولتی از زنان پرسیده شده بود آیا می توانید از یک مخلوط کن برقی استفاده کنید؟ اگر چنین است، می توانید کار با یک مته برق را نیز بیاموزید. تبلیغات همچنین بر همسران این زنان نیز متمرکز بود، که بسیاری از آنان تمایلی به حمایت از انجام این مشاغل توسط زنان نداشتند. اغلب زنان خود را با این وضعیت تطبیق دادند. علی رغم اکراه زنان برای تصدی مجدد مشاغل کم درآمدتر، در سال های بعد بسیاری از زنان به مشاغل سنتی خود نظیر کارهای دفتری و اداری بازگشتند. هرچند برخی از این زنان به کار خود در کارخانجات ادامه دادند.
شخصی که الهام بخش این ترانه بود، «رزالیند پی. والتر» نام داشت که از خانواده ای ثروتمند و قدیمی بود که در شیفت شب ساخت هواپیمای اف - ۹کورسیر مشغول به کار بود. بعداً والتر به فعالیت های بشردوستانه روی آورد، عضو هیئت مدیره ایستگاه تلویزیونی عمومی دبلیوان ای تی در نیویورک شد، و حامی قدیمی و دیرپای برنامه مصاحبه چارلی رز گردید.
