رزم یوز

لغت نامه دهخدا

رزم یوز. [ رَ] ( نف مرکب ) رزم یوش. رزمساز. ( آنندراج ). جنگاور. جنگجو. رزم توز. ( فرهنگ فارسی معین ). جنگجوی. ( ناظم الاطباء ). به معنی جنگجوی باشد، چه یوز به معنی تفحص و تجسس و جستجو کردن هم آمده است. ( برهان ) :
بدان آبگون خنجر نیوسوز
چو شیر ژیان ماند آن رزم یوز.
فردوسی.
ز بهر طلایه یکی کینه توز
فرستاد با لشکری رزم یوز.
فردوسی.

فرهنگ فارسی

( صفت ) جنگاور جنگجوی . توضیح : این کلمه به دو صورت [[ رزم تور و رزم یوز ]] آمده است .

فرهنگ معین

(رَ ) (ص فا. ) جنگجوی .

فرهنگ عمید

رزم جو، جنگجو، جنگی.

پیشنهاد کاربران

بپرس