رزم سوز. [ رَ ] ( نف مرکب ) رزم سوزنده. جنگاور. جنگی. ( لغات ولف ). آنکه دشمن را در آتش جنگ بسوزد و نابود کند. ( فرهنگ فارسی معین ) : وز آن دورتر آرش رزم سوز چو گوران شه ، آن گرد لشکرفروز.فردوسی.
