رزق بخش

لغت نامه دهخدا

رزق بخش. [ رِ ب َ ] ( نف مرکب ) روزی بخش. روزی رسان. رزق رسان. کنایه از خداوند :
نان من بی میانجی دگران
تو دهی رزق بخش جانوران.
نظامی.

فرهنگ فارسی

روزی بخش روزی رسان رزق رسان

پیشنهاد کاربران

بپرس