رزق الحسن

لغت نامه دهخدا

رزق الحسن. [ رِ قُل ْ ح َ س َ ] ( ع اِ مرکب ) آنچه به صاحبش رسد بی آنکه در طلب آن رنج و زحمتی بکشد. و گفته شده است : آنچه بدون کسب و حساب و بطور غیرمنتظره بدست آید. ( از تعریفات جرجانی ). آنچه به صاحبش رسد بی آنکه در طلب آن رنج و زحمتی بکشد. ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

آنچه به صاحبش رسد بی آنکه در طلب آن رنج و زحمتی بکشد .

پیشنهاد کاربران

بپرس