رزغ
لغت نامه دهخدا
رزغ. [ رَ زَ ] ( ع مص ) درافتادن در گل و فروشدن در آن. ( ناظم الاطباء ).
رزغ. [ رَ زِ ] ( ع ص ) مرد افتاده و فروشده در گل و دشواری. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). مرد فروشده و افتاده در گِل. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به رَزَغ در معنی مصدری شود.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید