رزبر. [ رَ ب ُ ] ( نف مرکب ) رزبرنده. که رز را ببرد. که رز را تراش دهد. برنده رز. || ( اِ مرکب ) افزاری که بدان درخت رز را تراش دهند. ( ناظم الاطباء ) ( فرهنگ فارسی معین ). آلت رز و تاک بریدن باشد. ( آنندراج ). داسی که بدان رز و امثال آن برند. مِشْذَب. ( یادداشت مؤلف ).
