رزا لوکزامبورگ

۴ بحران سوسیالیستی در فرانسهThe Socialist Crisis in France ۱۹۰۱
۵ مسایل سازمانی سوسیال دموکراسی روسیهOrganizational Questions of the Russian Social Democracy ۱۹۰۴
۶ اعتصاب توده ای، حزب سیاسی و اتحادیه های کارگریThe Mass Strike, the Political Party and the Trade Unions ۱۹۰۶
۸ نظریه و عمل ( جدال ) The National Question ۱۹۱۰
9 تئوری و عمل 1910Theory & Practice
۹ انباشت سرمایهThe Accumulation of Capital ۱۹۱۳
۱۰ انباشت سرمایه: ضد نقدThe Accumulation of Capital: An Anti - Critique ۱۹۱۵
۱۱ جزوه جونیوسThe Junius Pamphlet ۱۹۱۵
۱۲ انقلاب روسیهThe Russian Revolution ۱۹۱۸
- نظرات
خلاصه نظرهای رزا لوکزامبورگ در خصوص جنبش های اجتماعی حول مفهوم اعتصابات عمومی به عنوان موتور اصلی انقلاب و انتقادات او از مدل رهبری حزبی می چرخد و در عوض از یک فرآیند انقلابی غیرمتمرکزتر و خودجوش تر حمایت می کند. او بر اهمیت دموکراسی انقلابی در فرآیند انقلابی تأکید کرد و استدلال کرد که حزب و انقلاب باید توسط عمل خودمختار توده ها هدایت شوند.
در خصوص اقتصاد، رزا لوکزامبورگ بر این باور است که سرمایه داری و امپریالیسم یک رابطه اجتناب ناپذیر را به اشتراک می گذارند. سرمایه داری که یک پدیده ذاتاً ناپایدار است، �نمی تواند به تنهایی توسط خودش وجود داشته باشد� و نیاز به یک �بیرون� ذاتی دارد تا استخراج ارزش اضافی اش را حفظ کند. رابطه بین درون و بیرون سرمایه، با اینکه رابطه ای ذاتاً پیوند خورده است، با این حال نه ایستاست و نه یک سویه؛ بلکه متناقض، مسئله ساز و منبع بحران است. برای اینکه سرمایه از لحاظ درونی باثبات باشد، نیاز دارد از لحاظ بیرونی گسترش پیدا کند و در این راه نظام های غیر سرمایه داری را به شکل نظام مند تخریب کرده و فضاهای باقی مانده را درون جریان های تولید سرمایه داری جهانی جذب کند. گسترش امپریالیستی و خشونت استعماری در بخش های مختلف جهان، داستان بحران درونی انباشت است که توسط سرمایه مدیریت می شود.

به سال ۱۹۱۹ در پی خیزش ژانویه، توسط دولت آلمان دست گیر و به هم راه دیگر رهبران حزب کمونیست آلمان از جمله کارل لیبکنِشْت، تیرباران شد. لوکزامبورگ و لیبکنشت از چهره های محبوب نزد اکثر سوسیالیست ها و کمونیست ها هستند.
آرای او مکتبی را شکل داد که به لوکزامبورگیسم مشهور است.
رزالیا لوکزامبورگ در ۵ مارس ۱۸۷۱ در زاموش، شهری از لهستان کنگره، ( که آن روزها تحت کنترل امپراتوری روسیه بود ) چشم به جهان گشود. او کوچک ترین فرزند خانوادهٔ یهودی خود بود.
پس از نقل مکان خانواده به ورشو، رزا تحصیلات خود را در این شهر آغاز کرد و همین جا بود که به گروه «پرولتاریا» پیوست و به فعالی سیاسی بدل شد. به سال ۱۸۸۹، در حالی که تنها ۱۸ سال داشت، برای جلوگیری از دستگیر شدن، از لهستان گریخت و به سوئیس رفت.
در زوریخ، او علاوه بر ادامهٔ فعالیت های انقلابی، تحصیلات خود را در رشتهٔ علوم طبیعی و اقتصاد سیاسی در دانشگاه زوریخ ادامه داد. در این دانشگاه علاوه بر او کسانی چون آناتولی لوناچارسکی نیز حضور داشتند.
در این دوره و پیش از انشعاب در حزب سوسیال دموکرات کارگری روسیه، رزا با بسیاری از سوسیال دموکرات های روسی و شخصیت هایی چون گئورگی پلخانف و پاول آکسلرد آشنا شد.
این آشنایی ها قبل از آن بود که لوکزامبورگ اختلافات نظری شدید خود با حزب سوسیال دموکرات کارگری روسیه بر سر مسائلی همچون حق تعیین سرنوشت لهستان را ابراز دارد.
رزا با حق تعیین سرنوشت ملل، به این علت که این امر جنبش بین المللی سوسیالیستی را تضعیف می کند، مخالف بود و به خاطر همین اختلاف دیدگاه، از حزب سوسیال دموکرات کارگری روسیه و حزب سوسیالیست لهستان جدا شد و ابتدا از بنیان گذاران نشریه ای به نام «آرمان کارگران» بود و نهایتاً حزب سوسیال دموکرات پادشاهی لهستان را بنیان گذاشت.
در سال ۱۸۹۸ با پایان نامه ای با عنوان «توسعهٔ صنعتی لهستان» مدرک دکترای خود را دریافت کرد. در همین سال بود که او به آلمان مهاجرت کرد و با ازدواج با یک کارگر آلمانی، گوستاو لوبک، ملیت این کشور را به دست آورد و به برلین رفت و به حزب سوسیال دموکرات آلمان پیوست.