رومارَن یا اِکلیل کوهی یا رُزماری و رز مریم ( نام علمی: Salvia rosmarinus ) ، یک سبزی چوبی و چند ساله با برگ هایی معطر، همیشه سبز، سوزنی مانند و گلهای سفید، صورتی، بنفش یا آبی، بومی منطقه مدیترانه است. [ ۱] تا سال 2017، با نام علمی Rosmarinus officinalis شناخته می شد که اکنون فقط یک
مترادف است. این گیاه از خانواده نعناع Lamiaceae است که گیاهان زیادی را نیز در بر می گیرد. نام "رزماری" از لاتین ros marinus ( "شبنم دریا" ) گرفته شده است. [ ۲] [ ۳] رزماری دارای سیستم ریشه ای رش ته ای است. [ ۱]
در قرن پانزدهم، مردم شاخه هایی از اکلیل کوهی را منازل خود می سوزانیدند تا آنها را از مرگ سیاه ( طاعون ) حفظ کند . در جنگ جهانی دوم، اکلیل کوهی ( رزماری ) را به همراه سرو کوهی می سوزانیدند ، تا از بروز عفونت جلوگیری به عمل بیاید. در منزل اکلیل کوهی از گیاهانی است که در طباخی مورد استفاده قرار می گیرد. مزه تند آن گوشت گوساله سرخ شده را خوشمزه و غذای تهیه شده از مرغ و ماهی را لذیذ می نماید.
در یونان باستان اعتقاد بر این بوده که اکلیل کوهی ( رزماری ) ذهن و حافظه را تقویت می کند . دانشجویان یونانی در وقت امتحان دادن تاج گل هایی از اکلیل کوهی را به دور سر خود می پیچیده اند. بعدها از اکلیل کوهی برای حفظ خاطره استفاده شد و در تشریفات تدفین، عزاداران شاخه هایی از اکلیل کوهی تازه را بر روی مقبره قرار می دادند تا شخص متوفی فراموش نشود. در مراسم عروسی این گیاه به علامت وفاداری بوده و شاخه هایی از آن در میان دسته گل عروس قرار داده می شده است. [ ۴]
پس از کشت، برگ ها، شاخه ها و گل های گلدار جهت استفاده استخراج می شود. از رزماری به عنوان گیاه تزئینی در باغ ها استفاده می شود. از برگ ها برای طعم دادن به غذاهای مختلف، مانند قیمه و گوشت سوخاری استفاده می شود.
از رزماری به دلیل جذابیت و تحمل به خشکی، به عنوان گیاه زینتی در باغها و برای محوطه سازی، به ویژه در مناطقی با آب و هوای مدیترانه ای استفاده می شود. [ ۱] کشت این گیاه آسان بوده و مقاوم در برابر آفات در نظر گرفته می شود. رزماری می تواند کاملاً بزرگ شود و سال ها جذابیت خود را حفظ کند، می تواند به شکل های رسمی و پرچین های کوچک هرس شود و برای درخت آرایی استفاده می شود. به راحتی در گلدان پرورش می یابد. ارقام خاکی پوشیده، با بافتی متراکم و بادوام، به طور زیادی گسترش یافتند. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمترادف است. این گیاه از خانواده نعناع Lamiaceae است که گیاهان زیادی را نیز در بر می گیرد. نام "رزماری" از لاتین ros marinus ( "شبنم دریا" ) گرفته شده است. [ ۲] [ ۳] رزماری دارای سیستم ریشه ای رش ته ای است. [ ۱]
در قرن پانزدهم، مردم شاخه هایی از اکلیل کوهی را منازل خود می سوزانیدند تا آنها را از مرگ سیاه ( طاعون ) حفظ کند . در جنگ جهانی دوم، اکلیل کوهی ( رزماری ) را به همراه سرو کوهی می سوزانیدند ، تا از بروز عفونت جلوگیری به عمل بیاید. در منزل اکلیل کوهی از گیاهانی است که در طباخی مورد استفاده قرار می گیرد. مزه تند آن گوشت گوساله سرخ شده را خوشمزه و غذای تهیه شده از مرغ و ماهی را لذیذ می نماید.
در یونان باستان اعتقاد بر این بوده که اکلیل کوهی ( رزماری ) ذهن و حافظه را تقویت می کند . دانشجویان یونانی در وقت امتحان دادن تاج گل هایی از اکلیل کوهی را به دور سر خود می پیچیده اند. بعدها از اکلیل کوهی برای حفظ خاطره استفاده شد و در تشریفات تدفین، عزاداران شاخه هایی از اکلیل کوهی تازه را بر روی مقبره قرار می دادند تا شخص متوفی فراموش نشود. در مراسم عروسی این گیاه به علامت وفاداری بوده و شاخه هایی از آن در میان دسته گل عروس قرار داده می شده است. [ ۴]
پس از کشت، برگ ها، شاخه ها و گل های گلدار جهت استفاده استخراج می شود. از رزماری به عنوان گیاه تزئینی در باغ ها استفاده می شود. از برگ ها برای طعم دادن به غذاهای مختلف، مانند قیمه و گوشت سوخاری استفاده می شود.
از رزماری به دلیل جذابیت و تحمل به خشکی، به عنوان گیاه زینتی در باغها و برای محوطه سازی، به ویژه در مناطقی با آب و هوای مدیترانه ای استفاده می شود. [ ۱] کشت این گیاه آسان بوده و مقاوم در برابر آفات در نظر گرفته می شود. رزماری می تواند کاملاً بزرگ شود و سال ها جذابیت خود را حفظ کند، می تواند به شکل های رسمی و پرچین های کوچک هرس شود و برای درخت آرایی استفاده می شود. به راحتی در گلدان پرورش می یابد. ارقام خاکی پوشیده، با بافتی متراکم و بادوام، به طور زیادی گسترش یافتند. [ ۱]
wiki: رزماری