ردپای دیجیتال

ردپای دیجیتال یا سایه دیجیتال به کنش ها، رفتار ها و ارتباطات دستگاه های الکترونیکی در اینترنت گفته می شود. [ ۱] [ ۲] [ ۳] [ ۴] در وب جهان گستر، ردپای اینترنتی[ ۵] به نام های «سایه سایبری»، «ردپای الکترونیک» یا «سایه دیجیتال» شناخته می شود. ردپای اینترنتی یعنی اطلاعاتی که کاربر اینترنت در هنگام وبگردی از خود به جا می گذارد و به صورت کوکی اچ تی تی پی نگهداری می شود. واژه کاربر معمولاً به یک شخص حقیقی گفته می شود. اما می تواند درباره کسب وکار یا سازمان نیز به کار رود. [ ۶]
دو دسته داده کنش دهنده و کنش پذیر برای ردپای دیجیتال وجود دارد. ردپای دیجیتال کنش پذیر، داده ای است که بدون آگاهی کاربر، از او گردآوری می شود که به خروجی داده نیز شناخته می شود. [ ۷] در حالی که ردپای دیجیتال کنش دهنده، داده ای ست که کاربر عمداً از خود در وبگاه یا شبکه های اجتماعی همرسانی می کند. [ ۸] ممکن است اطلاعات، خواسته یا ناخواسته از سوی کاربر، باقی بمانند و به شکل کنش پذیر یا کنش دهنده یا دیگر کَسان علاقه مند، گردآوری شود. حتی امکان دارد دستیابی به داده دیگر کاربران با یک جستجوی اینترنتی ساده، فراهم شود. حلقه بسته، داده را از حلقه باز می گیرد و آن را به شکل ورودی داده تازه در اینترنت در می آورد. داده تازه، نشان می دهد که کاربر به چه چیزهایی واکنش داده یا بر چه چیزهایی اثر گذاشته است. بازخورد آن، ساخت ردپای دیجیتال بر پایه داده شبکه های اجتماعی و پیش بینی و کنترل کاربران در برابر اخبار و رفتارهای اجتماعی و سیاسی است. [ ۹] الکترونیکی سازی بر هم کنش های انسانی و هوشمندسازی واکاوی های اینترنتی، مشکلات بسیاری را برای امنیت و مشارکت های برخط فراهم می کند. پیامد این مشکلات در هر دو بخش پیشینه و امروزی کاربری دیجیتال، آشکار است. [ ۱۰]
ردپای دیجیتال منفعل، بسته به موقعیت، می تواند به شیوه های گوناگون، ذخیره شود. در یک محیط برخط، ممکن است ردپا به صورت یک "برخورد" در یک پایگاه داده برخط ذخیره شود. ممکن است در هنگام ساخته شدن این ردپا، نشانی آی پی کاربر، ردیابی شود و بعدا جایی که از آن می آید تحلیل شود. در یک محیط برون خط، ممکن است ردپا در یک پرونده ذخیره شود که برای مدیر سیستم در دسترس باشد تا کارهای انجام شده با آن دستگاه را ببیند؛ بدون اینکه بداند چه کسی آن ها را انجام داده است.