رده بندی زیست شناختی[ ۱] ( به انگلیسی: Biological classification ) یا رده بندی علمی جانداران برای این که کار بررسی جانداران، اعم از جانوران و گیاهان، ساده تر شود، آن ها را رده بندی یا طبقه بندی می کنند. در رده بندی زیست شناختی، هر جانداری در جایگاه ویژه ای از نظر دسته بندی قرار می گیرد. به هر سطح از دسته بندی، یک آرایه ( Taxon ) یا زیرمجموعه گفته می شود. رده بندی علمی جانداران در واقع زیرمجموعه ای از دانش آرایه شناسی زیستی یا آرایه شناسی ( آرایه شناسی ) آلفا ( Alpha Taxonomy ) است.
«رده بندی علمی جانداران» شکلی از آرایه شناسی علمی است که باید آن را از طبقه بندی جانداران از سوی مردم عادی، که بنیان علمی ندارند، بازشناخت. گرچه گاه اصطلاحات سامانه شناسی، آرایه شناسی و رده بندی علمی را به طور مترادف با هم به کار برده می شوند و ممکن است برخی آن ها را با هم اشتباه بگیرند، ولی هریک تعریف و مرز و محدودهٔ کاریِ مربوط به خود را دارند. آرایه شناسی به توصیف، شناخت، رده بندی و نام گذاری جانداران ( ارگانیسم ها ) ، چه موجود و چه منقرض، گفته می شود در حالی که رده بندی علمی تنها بر بخشی از این دامنه یعنی همان گذاشتن جانداران در گروه هایی که ارتباط بین آن ها را بنمایاند، می پردازد.
با توجه به این که ارتباط میان یک جاندار با دیگر جانداران زنده را می توان بدون آن که اول چنان که باید و شاید مورد مطالعه و بررسی دقیق و ریزبینانه قرار داده شود، فهمید، رده بندی علمی یاری بزرگی در ثبت و گزارش اطلاعات، هم به دیگر دانشمندان و هم به مردم عادی می رساند و در واقع گام آغازینی برای ادامهٔ بررسی های آرایه شناختی به شمار می رود. تبارشناسی تبارزایش نیز هرچند در عمل کل حوزهٔ کاری «آرایه شناسی» را دربرمی گیرد ولی هدف اصلیش پی بردن به چگونگی خویشی ها و نسبت های جانداران در طول زمان است.
«رده بندی علمی» نوین ریشه در کارهای کارل لینه، که جانداران را بر اساس مشخصه های همسان جسمی گروه بندی می کرد، دارد. البته پس از وی، این گروه بندی ها برای سازگاری هر چه بیشتر با «اصل نسب مشترک» داروینی مورد بازبینی قرار گرفته اند. در واقع چالرز داروین کاملاً طبق دیده ها و تحقیقات خودش تمامی علوم زیستی را دگرگون ساخته است.
حدود 2600 سال پیش، یک پزشک هندی به نام چاراکا، جانداران را به این صورت، طبقه بندی نمود: جاندارانی که از رحم، تخم، رطوبت و گرما و از گیاهان متولد می شوند. 2000 سال پیش، ارسطو، فیلسوف و طبیعی دان یونانی، بر پایه روش علمی و با مشاهدات دقیق تجربی، استفاده از تشریح مقایسه ای، مطالعات جنین شناسی، رفتار شناسی و اکولوژی ( بر اساس داشتن و نداشتن خون ) جانداران را بر اساس نحوه و مکان زندگی و آناتومی آنها، تقسیم بندی کرد. طبقه بندی ارسطو، شامل دو شاخه گیاهان و جانوران بود. وی، گیاهان را در سه رده درخت، درختچه و علف و جانوران را بر اساس محیط و نوع حرکت، در سه رده ( آنهایی که راه می روند، آنهایی که شنا می کنند و آنهایی که پرواز می کنند ) تقسیم بندی نمود. این تقسیم بندی، تا سال 1600 میلادی یعنی تا قرن هفدهم، اعتبار علمی داشت.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف«رده بندی علمی جانداران» شکلی از آرایه شناسی علمی است که باید آن را از طبقه بندی جانداران از سوی مردم عادی، که بنیان علمی ندارند، بازشناخت. گرچه گاه اصطلاحات سامانه شناسی، آرایه شناسی و رده بندی علمی را به طور مترادف با هم به کار برده می شوند و ممکن است برخی آن ها را با هم اشتباه بگیرند، ولی هریک تعریف و مرز و محدودهٔ کاریِ مربوط به خود را دارند. آرایه شناسی به توصیف، شناخت، رده بندی و نام گذاری جانداران ( ارگانیسم ها ) ، چه موجود و چه منقرض، گفته می شود در حالی که رده بندی علمی تنها بر بخشی از این دامنه یعنی همان گذاشتن جانداران در گروه هایی که ارتباط بین آن ها را بنمایاند، می پردازد.
با توجه به این که ارتباط میان یک جاندار با دیگر جانداران زنده را می توان بدون آن که اول چنان که باید و شاید مورد مطالعه و بررسی دقیق و ریزبینانه قرار داده شود، فهمید، رده بندی علمی یاری بزرگی در ثبت و گزارش اطلاعات، هم به دیگر دانشمندان و هم به مردم عادی می رساند و در واقع گام آغازینی برای ادامهٔ بررسی های آرایه شناختی به شمار می رود. تبارشناسی تبارزایش نیز هرچند در عمل کل حوزهٔ کاری «آرایه شناسی» را دربرمی گیرد ولی هدف اصلیش پی بردن به چگونگی خویشی ها و نسبت های جانداران در طول زمان است.
«رده بندی علمی» نوین ریشه در کارهای کارل لینه، که جانداران را بر اساس مشخصه های همسان جسمی گروه بندی می کرد، دارد. البته پس از وی، این گروه بندی ها برای سازگاری هر چه بیشتر با «اصل نسب مشترک» داروینی مورد بازبینی قرار گرفته اند. در واقع چالرز داروین کاملاً طبق دیده ها و تحقیقات خودش تمامی علوم زیستی را دگرگون ساخته است.
حدود 2600 سال پیش، یک پزشک هندی به نام چاراکا، جانداران را به این صورت، طبقه بندی نمود: جاندارانی که از رحم، تخم، رطوبت و گرما و از گیاهان متولد می شوند. 2000 سال پیش، ارسطو، فیلسوف و طبیعی دان یونانی، بر پایه روش علمی و با مشاهدات دقیق تجربی، استفاده از تشریح مقایسه ای، مطالعات جنین شناسی، رفتار شناسی و اکولوژی ( بر اساس داشتن و نداشتن خون ) جانداران را بر اساس نحوه و مکان زندگی و آناتومی آنها، تقسیم بندی کرد. طبقه بندی ارسطو، شامل دو شاخه گیاهان و جانوران بود. وی، گیاهان را در سه رده درخت، درختچه و علف و جانوران را بر اساس محیط و نوع حرکت، در سه رده ( آنهایی که راه می روند، آنهایی که شنا می کنند و آنهایی که پرواز می کنند ) تقسیم بندی نمود. این تقسیم بندی، تا سال 1600 میلادی یعنی تا قرن هفدهم، اعتبار علمی داشت.
wiki: رده بندی زیست شناختی