رده بندی اصلی مهم ترین رده بندی در تور دوچرخه سواری ووئلتا اسپانیا است که در کنار تور دو فرانس و جیرو دیتالیا یکی از سه گرند تور دوچرخه سواری محسوب می شود. [ ۱] ووئلتا اسپانیا ابتدا در آوریل و مه برگزار می شد و از سال ۱۹۹۵ به سپتامبر منتقل شد. [ ۲] مسافت طی شده در این مسابقه معمولاً حدود ۳۳۰۰ کیلومتر است و از اسپانیا و کشورهای نزدیک در اروپا گذر می کند. [ ۳]
زمان مورد نیاز برای طی مسافت هر مرحله ثبت و با مجموع زمان های مراحل پیشین جمع می شود و کسی که کمترین زمان را داشته باشد، رهبر رده بندی اصلی است که پیراهن قرمز را در مرحلهٔ بعد به تن می کند. تا سال ۲۰۱۰ رنگ این پیراهن، طلایی بود. [ ۴] در پایان مسابقه نیز رکابزنی که کمترین زمان مجموع را داشته باشد، برندهٔ ووئلتا اسپانیا اعلام می شود. مسیر مسابقه سالانه تغییر می کند، ولی به صورت سنتی در مادرید پایان می یابد.
افزون بر رده بندی اصلی، سه رده بندی مهم دیگر ووئلتا شامل رده بندی امتیازی با پیراهن سبز، رده بندی کوهستان با پیراهن آبی خال خالی و رده بندی ترکیبی با پیراهن سفید هستند. [ ۵]
روبرتو اراس با چهار قهرمانی و تونی رومینگر و آلبرتو کونتادور با سه قهرمانی برترین رکابزنان تاریخ ووئلتا هستند. همچنین رومینگر رکورد سه قهرمانی پیاپی را ثبت کرده است. [ ۶]
به دنبال موفقیت تور دو فرانس و جیرو دیتالیا که توسط روزنامه ها راه اندازی شده بودند، ووئلتا اسپانیا نیز در سال ۱۹۳۵ توسط روزنامهٔ اینفورماسیونس پایه ریزی شد. [ ۷] نخستین دوره با قهرمانی گوستاف دلور پایان یافت. او توانست در دورهٔ بعدی از قهرمانی خود دفاع کند. سپس جنگ داخلی اسپانیا باعث توقف ۴ سالهٔ مسابقه شد. پس از جنگ، نخستین دوره در سال ۱۹۴۱ برگزار شد که خولیان برندرو برندهٔ آن شد. در سال بعد نیز برندرو به قهرمانی رسید. جنگ جهانی دوم عامل دیگری بود که موجب تعطیلی دو سالهٔ مسابقه شد. در نخستین دورهٔ پس از جنگ، دلیو رودریگز به قهرمانی دست یافت. ووئلتا در سال ۱۹۴۹ برگزار نشد و در سال بعد، امیلیو رودریگز برندهٔ مسابقه شد. سپس ووئلتا برای چهارمین بار تعطیل شد. این بار به دلیل انزوای اسپانیا در دوران ژنرال فرانکو و عدم شرکت رکابزنان خارجی در مسابقه، ووئلتا به مدت ۴ سال برگزار نشد. [ ۷]
نخستین قهرمان پس از پایان تعطیلی، ژان دوتو بود که برندهٔ ووئلتای ۱۹۵۵ شد. ووئلتای ۱۹۶۳ به قهرمانی ژاک آنکتیل خاتمه یافت که با این قهرمانی ، آنکتیل نخستین رکابزنی شد که هر سه گرند تور را فتح کرده است. [ ۸] در سال ۱۹۷۳ نیز ادی مرکس با پیروزی در ووئلتا این دستاورد را کسب کرد. [ ۹] برنار اینو در سال ۱۹۷۸ موفق شد ووئلتا و تور دو فرانس را در یک سال فتح کند. در سال ۱۹۸۴ اریک کاریتو با کمترین فاصلهٔ تاریخ ووئلتا به میزان شش ثانیه توانست برندهٔ این مسابقه شود. [ ۱۰] در سال ۱۹۸۷ لوئیس اررا نخستین غیر اروپایی شد که برندهٔ ووئلتا شده است. [ ۷]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفزمان مورد نیاز برای طی مسافت هر مرحله ثبت و با مجموع زمان های مراحل پیشین جمع می شود و کسی که کمترین زمان را داشته باشد، رهبر رده بندی اصلی است که پیراهن قرمز را در مرحلهٔ بعد به تن می کند. تا سال ۲۰۱۰ رنگ این پیراهن، طلایی بود. [ ۴] در پایان مسابقه نیز رکابزنی که کمترین زمان مجموع را داشته باشد، برندهٔ ووئلتا اسپانیا اعلام می شود. مسیر مسابقه سالانه تغییر می کند، ولی به صورت سنتی در مادرید پایان می یابد.
افزون بر رده بندی اصلی، سه رده بندی مهم دیگر ووئلتا شامل رده بندی امتیازی با پیراهن سبز، رده بندی کوهستان با پیراهن آبی خال خالی و رده بندی ترکیبی با پیراهن سفید هستند. [ ۵]
روبرتو اراس با چهار قهرمانی و تونی رومینگر و آلبرتو کونتادور با سه قهرمانی برترین رکابزنان تاریخ ووئلتا هستند. همچنین رومینگر رکورد سه قهرمانی پیاپی را ثبت کرده است. [ ۶]
به دنبال موفقیت تور دو فرانس و جیرو دیتالیا که توسط روزنامه ها راه اندازی شده بودند، ووئلتا اسپانیا نیز در سال ۱۹۳۵ توسط روزنامهٔ اینفورماسیونس پایه ریزی شد. [ ۷] نخستین دوره با قهرمانی گوستاف دلور پایان یافت. او توانست در دورهٔ بعدی از قهرمانی خود دفاع کند. سپس جنگ داخلی اسپانیا باعث توقف ۴ سالهٔ مسابقه شد. پس از جنگ، نخستین دوره در سال ۱۹۴۱ برگزار شد که خولیان برندرو برندهٔ آن شد. در سال بعد نیز برندرو به قهرمانی رسید. جنگ جهانی دوم عامل دیگری بود که موجب تعطیلی دو سالهٔ مسابقه شد. در نخستین دورهٔ پس از جنگ، دلیو رودریگز به قهرمانی دست یافت. ووئلتا در سال ۱۹۴۹ برگزار نشد و در سال بعد، امیلیو رودریگز برندهٔ مسابقه شد. سپس ووئلتا برای چهارمین بار تعطیل شد. این بار به دلیل انزوای اسپانیا در دوران ژنرال فرانکو و عدم شرکت رکابزنان خارجی در مسابقه، ووئلتا به مدت ۴ سال برگزار نشد. [ ۷]
نخستین قهرمان پس از پایان تعطیلی، ژان دوتو بود که برندهٔ ووئلتای ۱۹۵۵ شد. ووئلتای ۱۹۶۳ به قهرمانی ژاک آنکتیل خاتمه یافت که با این قهرمانی ، آنکتیل نخستین رکابزنی شد که هر سه گرند تور را فتح کرده است. [ ۸] در سال ۱۹۷۳ نیز ادی مرکس با پیروزی در ووئلتا این دستاورد را کسب کرد. [ ۹] برنار اینو در سال ۱۹۷۸ موفق شد ووئلتا و تور دو فرانس را در یک سال فتح کند. در سال ۱۹۸۴ اریک کاریتو با کمترین فاصلهٔ تاریخ ووئلتا به میزان شش ثانیه توانست برندهٔ این مسابقه شود. [ ۱۰] در سال ۱۹۸۷ لوئیس اررا نخستین غیر اروپایی شد که برندهٔ ووئلتا شده است. [ ۷]
