رده برکشیدن

لغت نامه دهخدا

رده برکشیدن. [ رَ دَ / دِ ب َ ک َ / ک ِ دَ ] ( مص مرکب ) رده کشیدن. صف کشیدن. صف برکشیدن :
رده برکشید از دو رویه سپاه
به سر بر نهاده از آهن کلاه.
فردوسی.
رده برکشیدند از آنسوی رود
فرستاد نزد سپهبد درود.
فردوسی.
رده برکشیدند ایرانیان
ببستند خون ریختن را میان.
فردوسی.
چو از دور طوس سپهبد بدید
سپه آنچه بودش رده برکشید.
فردوسی.
رده برکشیدندو برشد خروش
سپهدار ایران برآمد به جوش.
فردوسی.
دو لشکر چو در هم رسیدند تنگ
رده برکشیدند و برخاست جنگ.
اسدی.
هم اندربر که رده برکشید
سزا جای ده پهلوان برگزید.
اسدی.
- رده برکشیده ؛ صف کشیده. رده کشیده. صف زده. بردیف ایستاده :
سپه را رده برکشیده بماند
خود و نامداران و گردان براند.
فردوسی.
رده برکشیده سپاه از دو میل
بدست چپش هفتصد ژنده پیل.
فردوسی.
رده برکشیده همه یکسره
چو بهرام و گرگین ابر میسره.
فردوسی.
رده برکشیده بسی پهلوان
برسم بزرگان کمر بر میان.
فردوسی.
|| به صف واداشتن. رده کردن. ردیف کردن. به صف درآوردن :
کنون برکشیدم سپه را رده
هوا شد چو دیبا به زر آژده.
فردوسی.
فرخزاد چون روی ماهوی دید
سراسر سپاهش رده برکشید.
فردوسی.

فرهنگ فارسی

رده کشیدن صف کشیدن صف برکشیدن

پیشنهاد کاربران

بپرس