ردغ
لغت نامه دهخدا
ردغ. [ رَ دَ ] ( ع اِ ) رَدْغ. ج ِ رَدْغة و رَدَغة. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به رَدْغ و ردغة شود.
ردغ. [ رَ دِ ] ( ع ص ) مکان ردغ ؛ جای گِلناک. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید