لغت نامه دهخدا
رداپوش. [ رِ ] ( نف مرکب ) پوشنده و دربرکننده ردا. که ردا بپوشد. که ردا دربرکند. || کنایه از زاهد و درویش. ( از فرهنگ زلیخای جامی ) ( از آنندراج ). فرهنگ فارسی
پوشنده و در بر کننده ردا یا کنایه از زاهد و درویش . مترادف ها
gownsman (اسم)
رداپوش، جبه پوش
