رد

[ویکی فقه] رَدّ در معانی بازگرداندن، برگرداندن، نپذیرفتن، باطل کردن، پاسخ دادن، دادن ارثِ مازاد بر سهام مفروض به فرض بران به کار رفته است.از احکام رد به معنای نخست در بابهای جهاد، تجارت و دیگر ابواب عقود، غصب، قضاء و قصاص سخن گفته اند.از رد به معنای دوم در بابهای تجارت، وصیت و شهادات سخن گفته اند.از رد به معنای سوم در ابواب عقود سخن رفته است.احکام رد به معنای چهارم در باب صلات آمده است.از احکام رد به معنای پنجم در باب ارث سخن گفته اند.
در جنگ، پس از آتش بس بین مسلمانان و کفار، بازگرداندن زنانی که به کشور اسلامی پناهنده و مسلمان شده اند، جایز نیست؛ حتی اگر بازگرداندن آنها در قرارداد آتش بس شرط شده باشد. حکم مردان پناهنده نیز- در صورت عدم اشتراط استرداد آنان در قرار داد- همین است؛ لیکن در صورت شرط، با ایمن بودن بر آنان جایز است.
رد در عقود
اموالی که به سبب عقدی همچون هبه، بیع و اجاره به شخص منتقل می شود، گاه رد آن به سببی واجب می گردد، مانند:
← فسخ
بنابر قول به وجوب رد آیا هزینه آن بر عهده گیرنده مال است یا مالک آن، یا در صورت اندک و ناچیز بودن آن، در حدّی که هزینه کردن، نزد عرف، زیان به شمار نرود، بر عهده گیرنده و در غیر این صورت بر عهده مالک است، یا آنکه بر عهده گیرنده است، مگر آنکه به حدّ اجحاف برسد، که در این صورت بر عهده مالک خواهد بود؟ مسئله اختلافی است.
رد ثمن در بیع شرط
...

[ویکی الکتاب] معنی رَدَّ: برگرداند
معنی ءَاثَارِهِمَا: رد پای آن دو
معنی دَفْعُ: دفع کردن - رد کردن
معنی ءَاثَارِهِمْ: رد پایشان - دنبالشان
معنی مَرَدَّ: رد - برگشتن - برگشت - بازگشت
معنی بَلَیٰ: اینگونه نیست بلکه چنین است که - رد نفی
معنی کَلَّا: هرگز چنین نیست - حاشا (کلمه کلا به معنای ردع و زیر بار نرفتن است و برای رد و انکار مطالب ما قبل خودش است )
معنی رَادِّی: رد کننده ها - باز گرداننده (در عبارت "بِرَادِّی رِزْقِهِمْ " به معنی این است که به میزان قابل توجهی از روزیشان را بگذرند و آن را به زیر دستانشان رد کنند.در اصل رادّین بوده که که نون آن به دلیل مضاف واقع شدن حذف گردیده است )
معنی دَفَعْتُمْ: رد کردید - دفع کردید(در جمله"دَفَعْتُمْ إِلَیْهِمْ أَمْوَالَهُمْ "یعنی اموالشان را به آنها برگرداندید)
معنی نَقُصُّهُ: آن را حکایت می کنیم (کلمه قص به معنای دنباله جای پا را گرفتن و رفتن ویا خود رد پاست و چون در قصه گفتن نیز خبر و واقعه ای را پی گیری می کنند ، استفاده شده است )
معنی نَقُصَّنَّ: حتماً حکایت می کنیم (کلمه قص به معنای دنباله جای پا را گرفتن و رفتن ویا خود رد پاست و چون در قصه گفتن نیز خبر و واقعه ای را پی گیری می کنند ، استفاده شده است )
ریشه کلمه:
ردد (۵۹ بار)

ردّ به معنی بر گرداندن است. خواه برگرداندن ذات شیی‏ء باشد مثل . . و خ.اه برگرداندن حالت باشد نحو . و مثل . تررّدد یعنی رفت و آمد پی در پی (مجمع) مراد از آن گاهی تحیر در کار است . یعنی قلوبشان مضطرب گردید و در اضطرابشان متحیر و سر گردانند. ارتداد یعنی برگشتن . به عقب و حالت اوّلیه بر نگردید از زیانکاران می‏شوید. همچنین است ارتدار معروف که بر گشتن از دین است نحو . مرّد مصدر میمی است به معنی برگرداندن (صحاح - اقرب) ولی در قرآن لازم نیز آمده است نحو . راستی بازگشت ما به سوی خداست. در آیاتی نظیر . ممکن به معنی بازگشت و یا باز گرداندن باشد. مردود اسم مفعول است یعنی بازگشت شده !. * . درباره مرجع ضمیر «ایدیهم و افواههم» چند قول هست به نظر می‏آید که هر دو راجع به «رسل» است یعنی مردم دست پیامبران را بدهانشان برگرداندند یعنی بگفته آنها بی اعتنا شدند گفتن آنها با نگفتن یکسان شد همچنین است اگر ضمیر اوّلی به مردم و دوّمی برسل برگردد، پس از نظر فوق دیدیم المیزان نیز هر دو ضمیر را به رسل برگردانده و گوید: آن کنایه است از اینکه پیامبران را بر سکوت و خودداری از تکلّم واداشتند گوئی دست پیامبران را گرفته بدهانشان گذاشتند و اعلام کردند که باید ساکت شوید... *. ارتداد را در آیه عود گفته‏اند یعنی برگشت و بینا شد. رجوع شود به «بیض». . یعنی بر آثار راهی که آمده بودند برگشتند. *. طبرسی نقل می‏کند: چون آن حضرت بعد از خروج از مکه به جحفه رسید به مکّه اشتیاق پیدا کرد جبرئیل آمد و گفت: آیا به شهر و زادگاه خود مشتاق شده‏ای فرمود آری جبرئیل آیه فوق را خواند (که وعده رجوع به مکّه است) آنگاه از قتیبی نقل می‏کند: شهر را معاد گویند زیرا که شخص در شهرها مسافرت کرده سپس به آن برمی‏گردد. معاد در آیه اسم مکان است. به عقیده المیزان مراد از آن مکّه و تنکیر برای عظمت و بزرگی عود است یعنی برگشتن تو به مکّه برگشت بزرگی است نه آنطور که از آن خارج شده‏ای. آن حضرت در حال خوف و مخفیانه از مکّه خارج شد و فاتح و مظّفر بر آن بازگشت. و چون این آیه بعد از داستان فرار موسی از مصر و برگشتن پس از بعثت آمده لذا ظاهراً به آن حضرت نوید می‏دهد که تو هم پس از خروج از مکّه به صورت مطلوبی به آنجا بر خواهی گشت.

رد (فیلم ۲۰۱۰). رد ( به انگلیسی: Red ) یک فیلم اکشن، کمدی آمریکایی است که در سال ۲۰۱۰ اکران شد. این فیلم از روی کتاب کمیکی با همین نام ساخته شد. بروس ویلیس و مورگان فریمن از بازیگران این فیلم هستند. [ ۱]
در نسخه فیلمی این داستان، نام Red شکل کوتاه شده ای در نظر گرفته شده از جمله ای که بر روی مهر پرونده سرکار پلیس، فرانک موسس ( بروس ویلیس ) زده شده به این مضمون: «retired, extremely dangerous» ( بازنشسته و بسیار خطرناک ) . [ ۲] [ ۳]
فرانک موسس ( بروس ویلیس ) در میابد جانش در خطر قرار دارد و عده ای می خواهند او را بکشند پس تصمیم می گیرد. همراه با سارا ( مری - لوئیز پارکر ) که دوست دخترش است فرار کند. اما سارا که نمی داند جانش در خطر است و فرانک مأمور سیا بوده است مقاومت می کند و فرانک مجبور می شود دهان و دست های او را ببندد و او را با زور با خود ببرد.
او پس از تحقیق می فهمد گروهی که به دنبال او هستند چندی قبل یک خبرنگار را کشته اند، او می فهمد این خبرنگار بر روی عملیاتی که سال ها قبل در گواتمالا انجام داده کار می کرده و تمام کسانی که در این عملیات شرکت داشته اند کشته می شوند.
او متوجه می شود معاون کنونی رئیس جمهور درگذشته و در این عملیات شرکت داشته و حالا می خواهد کاندید ریاست جمهوری شود و برای همین می خواهد تا مدارک حضور خود را پاک کند. ازهمین رو فرانک تصمیم می گیرد تا با گروهی از کارکنان بازنشسته سیا جلوی معاون رئیس جمهور را بگیرد و…
• بروس ویلیس در نقش فرانک موسس
• مری - لوئیز پارکر در نقش سارا روسس
• مورگان فریمن در نقش جو ماتسن
• جان مالکوویچ در نقش ماروین باجز
• هلن میرن در نقش ویکتوریا وینسلو
• کارل اوربان در نقش ویلیام کوپر
• ربکا پیدگئون در نقش سینتیا ویکس
• برایان کاکس در نقش ایوان سیمونوف
• جولین مک ماهون در نقش رابرت استانتون ( معاون رئیس جمهور )
• ارنست بورگناین در نقش هنری، نگهدارنده اسناد
• ریچارد درایفس در نقش الکساندر دانینگ
• جیمز رمار در نقش بیشاپ گابریل سینگر

رَدّ
(در لغت به معنی بازدادن و بازگردانیدن) در اصطلاح منطق، در دو معنی به کار می رود: ۱. تحویل کردن، یعنی چیزی را به چیزی برگرداندن؛ برگرداندن موجبه به سالبه و سالبه به موجبه، و قضیّۀ شرطیّۀ متّصله به قضیۀ حملیه؛ مانند «اگر آفتاب برآید، روز موجود است» (شرطیّه متصلّه) که تحویل می شود به «برآمدن آفتاب، مستلزم وجود روز است» (حملیه)؛ ۲. دربرابر اثبات و آن ردّ و ابطال نظریه ای و عقیده ای است.