رخل

لغت نامه دهخدا

رخل. [ رِ ] ( ع اِ ) رَخِل. رِخْلة. بره ماده. ج ، اَرْخُل ، رِخال ، رُخال ، رِخْلان ، رِخَلة ، رَخَلة. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) ( از متن اللغة ). بره ماده. ج ، رِخال. ( مهذب الاسماء ). بچه گوسفند تاچهارماهه از میش اگر ماده باشد. ( تاریخ قم ص 178 ).

رخل. [ رَ خ ِ ] ( ع اِ ) رِخْل. بره ماده. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) ( از متن اللغة ). رجوع به رِخْل شود.

فرهنگ فارسی

یار خل بره ماده

پیشنهاد کاربران

بپرس