رخساره زرد

لغت نامه دهخدا

رخساره زرد. [ رُ رَ / رِ زَ ] ( ص مرکب ) زردرخسار. رخسارزرد. زردرخ. زردروی. که روی زرد دارد :
هم اندر زمان حقه را مهر کرد
بیامد خروشان و رخساره زرد.
فردوسی.
نیاز آنکه دارد ز اندوه و درد
همه کوربینند و رخساره زرد.
فردوسی.
به توران اسیرند با داغ و درد
پیاده دوانند و رخساره زرد.
فردوسی.
نهان دل خویش پیدا نکرد
همی بود پژمان و رخساره زرد.
فردوسی.

فرهنگ فارسی

زرد رخسار رخسار زرد زرد رخ

پیشنهاد کاربران

بپرس