دوش می آمد و رخساره برافروخته بود
تا کجا بازدل غمزده ای سوخته بود.
حافظ.
و رجوع به رخ برافروختن شود.رخساره برافروخت
لغت نامه دهخدا
دوش می آمد و رخساره برافروخته بود
تا کجا بازدل غمزده ای سوخته بود.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید