رختن

رَختن ریختِ نژادهٔ فعل رنجیدن است به معنای زخمی شدن، آسیب دیدن، مجروح گشتن.
نمونه هایی از این کهن ریخت ها در پارسی به کار رفته.
سختن: سنجیدن/آهختن: آهنجیدن/فرهختن:فرهنجیدن.
رَخته که در شاهنامه معنای مجروح و زخمی را می دهد از همین فعل است و ریختِ کهن تر رنجیده است.

در زبان لری بختیاری به معنی
ریختن