رخت کن. [ رَ ک َ ] ( نف مرکب ) کننده و بیرون آرنده جامه. که لباس خود را درمی آورد. درآرنده ٔجامه. بیرون کننده جامه از تن. آنکه جامه خود را از تن می کند و برمی آورد. || ( اِ مرکب ) آنجای از گرمابه که در آن لباس می کنند. ( ناظم الاطباء ). سربنه حمام. جامه کن حمام. محوطه ای در خارج حمام برای نهادن جامه ها. بنه. بینه. مسلخ. ( یادداشت مؤلف ).
فرهنگ فارسی
( اسم ) اطاقی که در آن لباس خود را بیرون آورند و به رخت آویز آویزان کنند . جایی که لباس ازتن بیرون آورندودرجارختن بگذارند
فرهنگ معین
( ~. کَ ) (اِمر. ) اتاقی که در آن لباس از تن درآورند و در جارختی گذارند، جایی از گرمابه که در آن لباس ها را از تن درآورند.
فرهنگ عمید
جایی در حمام، ورزشگاه، و مانند آن برای عوض کردن لباس.
فرهنگستان زبان و ادب
{cloak room} [گردشگری و جهانگردی] محلی برای نگهداری بالاپوش مهمانان در مهمان خانه/ هتل و عذاخوری/ رستوران و غیره
مترادف ها
changing room(اسم)
رخت کن
cloakroom(اسم)
رخت کن
checkroom(اسم)
رخت کن، اطاق امانت اثاثیه، اطاق تفتیش اثای و بار مسافرین
